ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΠΛΕΚΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

http://www.mpleximo.gr/wishes-for-a-creative-new-season/

Το χρωστάω στην Μάριον και το υπέροχο μπλογκ της να παρουσιάσω κάτι από την δουλειά της.

Της το χρωστάω ηθικά, από παράλειψη σε παλαιότερη ανάρτηση για πλεκτά και μεταποιήσεις.

Τελικά αυτό έγινε το μέσον για να γνωρίσουμε καλύτερα, εσείς και εγώ, την δουλειά της από κοντά.

http://www.mpleximo.gr/wishes-for-a-creative-new-season/ 

Αν θεωρείτε το πλέξιμο κάτι ξεπερασμένο, κοιτάξτε το μπλόγκ της Μάριον, "μπλέξιμο"

Συνδυάζει το παλιό με το καινούριο κάνοντάς το πρωτότυπο και ασυνήθιστο.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΟ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟ

 Στο Μανταμάδο Λέσβου υπάρχει μία θαυμαστή εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαήλ και μπροστά της ένα σπαθί. Η εικόνα είναι ανάγλυφη, μοιάζει κέρινη αλλά δεν είναι έτσι. Λένε μάλιστα ότι ορισμένοι προσκυνητές την βλέπουν σαν φοβερή ή, όταν την προσκυνούν, μαυρίζει ακόμα περισσότερο και προκαλεί φόβο.

Ας δούμε την ιστορία της φοβερής αυτής εικόνας και του σπαθιού που υπάρχει μπροστά της (το σπαθί είναι νεώτερο περιστατικό και ακολουθεί σε βίντεο η διήγηση του ανθρώπου που το παρέδωσε εκεί) :

ΓΥΡΩ στο 10ο με 11ο αιώνα, όταν το Βυζαντινό κράτος μεσουρανούσε, οι Σαρακηνοί πειρατές βρίσκονταν κι αυτοί στις δόξες τους. Λυμαίνονταν τα νησιά του Αιγαίου, λήστευαν, έκαιγαν κι αιχμαλώτιζαν ανθρώπους, πού τους προόριζαν για τα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής.

    Ή Λέσβος, πλούσια κι ελκυστική, είχε γίνει διαλεχτή λεία των κουρσάρων. Στην τοποθεσία Λεσβάδος, κοντά στο Μανταμάδο, υπήρχε μια αρχαία πολιτεία, ο Στένακας, και όχι πολύ μακριά της ένα μοναστήρι των Ταξιαρχών, πού ή ίδρυση του χάνεται στα βάθη των αιώνων.

   

Το ιστορικό του το μαθαίνουμε από τη ζωντανή τοπική παράδοση, πού έφτασε ως τις μέρες μας.

    Ήταν οχυρωμένο σαν κάστρο με τείχη και πύργο, κι από νωρίς είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των πειρατών, πού το 'χαν βάλει πείσμα να το πατήσουν.

    Έτσι κάποια άνοιξη, ο αρχιπειρατής Σιρχάν, ένας άγριος και μελαψός γίγαντας, ζωσμένος το μπαλτά και τη σπάθα, κάλεσε το τσούρμο του και τους είπε:

    - Αυτή τη φορά, το δίχως άλλο, θα μπούμε στο μοναστήρι. Εγώ θέλω μόνο το χρυσό ποτήρι, πού λειτουργάνε οι καλόγεροι, για να πίνω το κρασί μου. Όλα τ' αλλά δικά σας.

    Ό ίδιος δεν θα 'παιρνε μέρος στην επιχείρηση. Δεν καταδεχόταν τέτοιες μικροδουλειές.

Έβαλαν πλώρη για τη Λέσβο. Πλησίασαν το μοναστήρι μεσάνυχτα και κρύφτηκαν στα δέντρα.

ΠΟΙΟΥΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ;

'' Εάν ο Θεός μας σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη σαν την νέα σας πατρίδα, γιατί ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.''

Κοιτάξτε στο διαδίκτυο πόσα άρθρα υπάρχουν σχετικά με την αυτοεκτίμηση, τρόπους για να είμαστε ο εαυτός μας, να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, να προχωρήσουμε μπροστά στην ζωή ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από φοβίες και κατάλοιπα του υποσυνειδήτου κλπ. κλπ.

ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΜΕ; ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ; ΤΗΝ ΖΩΗ; ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ; ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΑΣ;

Όταν στην Ελλάδα θεωρείται πλέον μίασμα το να κάνεις τον σταυρό σου και πολλοί προσπαθούν να το σταυροκοπιούνται κρυφά σε δημόσιους χώρους, αλλά θεωρείται προσωπική ελευθερία το να επιδεικνύονται ελεύθερα οι ομοφυλόφιλοι, για παράδειγμα, τότε για ποια προσωπική ελευθερία μιλάμε; Όσα άρθρα και να διαβάσουμε, σε όσους ψυχολόγους και να καταφύγουμε, τίποτα δεν θα αλλάξει μέσα μας αν δεν αποφασίσουμε να είμαστε Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ με όλη την σημασία της λέξης.

Η ισότητα και ο φιλελευθερισμός μας χτυπάει και στο εθνικο-θρησκευτικό μας επίπεδο. Όλοι είμαστε ίσοι, λέει. Είμαστε; Γιατί; Άλλο να έχουμε ίσες ευκαιρίες όλοι και ο καθένας, ανάλογα με την προσπάθεια που κάνει και τον κόπο ή το ξενύχτι που καταβάλλει, να ανεβαίνει στην κλίμακα της κοινωνικής ή οικονομικής καταξίωσης και άλλο να ισοπεδώνονται όλοι σε ένα και μοναδικό (κατώτερο) επίπεδο ώστε να μην υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί. Συμφωνώ ο πλούτος να διανέμεται ελεύθερα σε όσους εργάζονται και το αξίζουν. Γιατί να αξίζουν όλοι το ίδιο; Τι ρόλο παίζει τότε η προσωπική προσπάθεια; Γιατί ένας μαθητής να ξενυχτά διαβάζοντας για να πάρει 20 και ένας άλλος να ξενυχτά διασκεδάζοντας γιατί ούτως ή άλλως τον ίδιο βαθμό θα πάρουν όλοι; 

Τα παραπάνω δεν είναι η κύρια ανάρτηση. Αυτό είναι απλώς το προοίμιο. Μία σύντομη και αγανακτισμένη αναφορά για πράγματα που δεν στέκουν καλά στην κοινωνία μας σήμερα. 

"Χαϊδεύουμε" τους πάντες για να ενταχθούμε σε ένα παγκόσμιο σχέδιο ισότητας ή, καλύτερα, ισοπέδωσης. Και ελάχιστοι έχουν τα κότσια να αντιταχθούν σθεναρά σε αυτό.

Σθεναρά όμως αντιτάχθηκε για να υπερασπιστεί όχι μόνο τα δικά της πιστεύω αλλά ενός έθνους ολόκληρου η πρωθυπουργός της Αυστραλίας Julia Gillard και είναι αξιοθαύμαστη όσο και δυσεύρετη.

Η δυναμική δήλωσή της προς τους ισλαμιστές υπερασπιζόμενη το δικαίωμα των Αυστραλών να είναι αυθεντικοί έσπασε το διαδίκτυο όσο σπάει και τα κοινωνικά ισοπεδωτικά δεδομένα της εποχής μας.

Παρ' όλα αυτά στο αμερικάνικο διαδίκτυο λέγεται ότι το περιεχόμενο της δήλωσής της προέρχεται από έναν βετεράνο της αμερικανικής αεροπορίας, τον Barry Loudermilk ο οποίος, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου την έστειλε ως γράμμα σε φίλο του και σε μια τοπική εφημερίδα, την Bartow Trader.

Από όπου και αν προέρχεται η δήλωση αυτή, σίγουρα προέρχεται από πατριώτες και ευαισθητοποιεί ανάλογα και τον δικό μας πατριωτισμό, εισάγει όρια στον φιλελευθερισμό, κηρύττει ισότητα και όχι ισοπέδωση και μας ξυπνάει από τον λήθαργο και τον παροπιδισμό των κοινωνικο-θρησκευτικών σημερινών πεποιθήσεων. Αξίζει να το διαβάσουμε:

Πρωθυπουργός της Αυστραλίας προς τους Μουσουλμάνους της χώρας:

'' Εάν ο Θεός μας σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη σαν την νέα σας πατρίδα, γιατί ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.''

Η Αυστραλία λέει ΟΧΙ στο Ισλάμ και είναι η δεύτερη φορά που το κάνει!
Οι μουσουλμάνοι που θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με τον Ισλαμικό νόμο Sharia, ενημερώθηκαν ότι πρέπει να φύγουν από την Αυστραλία, καθώς η Κυβέρνηση έχει στοχοποιήσει όλους τους εξτρεμιστές στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει τις εν δυνάμει τρομοκρατικές επιθέσεις.

Επί πλέον, η Gillard εκνεύρισε μερικούς μουσουλμάνους με την δήλωση της ότι υποστηρίζει πλήρως τις ενέργειες των μυστικών υπηρεσιών στην παρακολούθηση των τζαμιών σε όλη την επικράτεια.

Ανακοίνωση της πρωθυπουργού της Αυστραλίας Julia Gillard - Australia σε ελεύθερη μετάφραση:

"ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΟΧΙ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ...

Είτε σας αρέσει είτε όχι. Έχω κουραστεί από την ανησυχία αυτού του έθνους μήπως ενοχλούμε μερικούς ανθρώπους ή την κουλτούρα τους. Από την εποχή των επιθέσεων στο Bali, έχουμε παρατηρήσει μια αύξηση του πατριωτισμού στην πλειονότητα των Αυστραλών.

Η κουλτούρα μας έχει εξελιχθεί για περισσότερο από δύο αιώνες με αγώνες, προσπάθειες και επιτυχίες από εκατομμύρια ανδρών και γυναικών που κατέκτησαν την ελευθερία.

Ο ΛΥΚΟΣ, Ο ΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙΑ

Στην περιοχή του Μγβίμε, όπου ασκήτευε ό Όσιος Σίω ό Σπηλαιώτης, τα θηρία, και κυρίως οι λύκοι, κατασπάραζαν συχνά τα ζώα των ανθρώπων, πού έφθαναν ως εκεί ζητώντας θεραπεία, αλλά και τα γαϊδουράκια, πού είχαν οι ασκητές, για να μεταφέρουν διάφορα φορτία. 

Ό Όσιος Σίω, βλέποντας τόσο τούς προσκυνητές όσο και τούς μοναχούς να θλίβονται για την απώλεια των υποζυγίων τους, προσευχήθηκε στον Κύριο, να οδηγήσει μπροστά του όλα τα άγρια ζώα πού ζούσαν στον Μγβίμε. 

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

"Τον συγκλονιστικό πραγματικά ισχυρισμό ότι κάπου μέσα στον χώρο της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης κρύβεται μέχρι σήμερα ο Τίμιος Σταυρός του Ιησού Χριστού, παραθέτει ο πολύ γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος της εφημερίδας, Sabah, Hıncal Uluç, επικαλούμενος τις πολυετείς και εντατικές έρευνες του επίσης πολύ γνωστού Τούρκου ιστορικού, Radi Dikici από την Σαμψούντα του Πόντου..."

Διαβάστε όλο το άρθρο του Νίκου Χειλαδάκη, Δημοσιογράφου-Συγγραφέα-Τουρκολόγου, εδώ: Μέσα στην Αγία Σοφία «Κρύβεται » ο Τίμιος Σταυρός του Ιησού Χριστού

Το βρήκα στο: http://www.diakonima.gr

Ο ΣΠΟΡΟΣ!

Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη.


Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους.


Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο.


Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη.


Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία.

Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία.


Αν σπείρεις συγχώρηση, θα θερίσεις συμφιλίωση.


Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις.


Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση.


Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα.

Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία.


Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά.


Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή.


Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία.


Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα.


Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση.


Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια.


Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς.


Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες.


Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές.


Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο.

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ;

Μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, όταν ξαφνικά βλέπει τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού.
Παρ' όλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:
Δεν σας γνωρίζω, όμως πρέπει να πεινάτε. Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι.
Αυτοί την ρωτάνε:
- Ο άντρας σου είναι στο σπίτι;
- Όχι, δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη.
- Τότε δεν μπορούμε να έρθουμε, της λένε οι γέροντες.
Όταν επιστρέφει ο σύζυγος, η γυναίκα του περιγράφει το περιστατικό.
- Ας έρθουν τώρα που επέστρεψα! ........

"ΜΕ ΛΕΝΕ ΡΑΦΑΗΛ...ΘΥΜΗΣΟΥ, ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ!"

Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και λαχτάρα, αξιώνομαι κι' εγώ, ύστερα από δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, να μοιραστώ με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μου, το Μέγα Θαύμα που έκανε και στη δική μου οικογένεια ο Άγιος Ραφαήλ.

Από το γάμο μας έχουμε αποκτήσει τρεις γιούς. Ο τρίτος γιος μας, γεννήθηκε πρόωρα, τον Οκτώβριο του 1994, στις τριάντα εβδομάδες κύησης. Παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, παρόλ' αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μεγαλώσει σαν φυσιολογικό μωρό. Εμείς χαιρόμασταν την οικογένειά μας και τίποτε δεν φαινόταν να σκιάζει την ευτυχία μας.

Ο ΑΕΤΟΣ ΠΟΥ ΥΜΝΟΥΣΕ

Προσπαθώντας να βρω μία ιστορία με κάποιον/κάποιους που κλείστηκαν σε μια σπηλιά και τελικά επιβίωσαν εκεί για 150 χρόνια μιμούμενοι την ηρεμία και ακινησία μίας χελώνας που είδαν εκεί (και όλα αυτά χάριν των δραστηριοτήτων μίας Περιβαλλοντικής Ομάδας που δημιουργούμε στην περιοχή μας) έψαξα και την παρακάτω ιστορία που διάβασα κάποτε ίσως σε κάποιο Γεροντικό.

Είναι διδακτική και μας βάζει να σκεφτούμε πάνω στα μυστήρια του Θεού.

Πως είναι δυνατόν να περάσουν χίλια χρόνια σαν μία ημέρα; (Μέρος Α')







Ζούσε πολύ παλιά σε ένα μοναστήρι κάποιος μοναχός, ο οποίος συνεχώς αναρωτιόταν: «Στον Παράδεισο, πως είναι δυνατόν να περνούν χίλια ολόκληρα χρόνια και όμως να φαίνονται σαν μία ημέρα; Τόσο ωραία είναι εκεί και τέτοια μακαριότητα επικρατεί; Αλλά πάλι… χίλια χρόνια σαν μία μέρα; Πώς γίνεται;».

Ο μοναχός αυτός, ο οποίος είχε το διακόνημα του νεωκόρου και ήταν αρκετά προχωρημένος στην πνευματική ζωή, προσευχόταν στην κυρία Θεοτόκο με αυτά τα λόγια: «Παναγία Μητέρα μας, παρακάλεσε τον Υιό Σου και Σωτήρα μας να μου δείξει πως είναι δυνατόν τα χίλια χρόνια να φαίνονται σαν μία ημέρα.
Διότι είμαι βέβαιος ότι τα λόγια του Αγίου Πνεύματος είναι αληθινά». Έτσι προσευχόταν ο μοναχός για τρία χρόνια και τελικά ο Θεός του έδειξε.

Κάποιο απόγευμα λοιπόν ο μοναχός, μετά τη νυχτερινή ακολουθία, έμεινε μόνος του στο ναό, για να διαβάσει τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Ακούμπησε τον σκούφο του στο αναλόγιο και, κρατώντας στο χέρι του το κλειδί της εκκλησίας, διάβαζε.
Ξαφνικά, μπαίνει μέσα στην εκκλησία ένας αετός και κάθεται επάνω στο τέμπλο. Και ήταν μάλιστα τόσο ωραίος αυτός ο αετός, που ποτέ στη ζωή του δεν είχε δει άλλον σαν κι αυτόν.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΑΜΟΙ ΝΑΥΑΓΟΥΝ

Μία εξαιρετική ομιλία από τον πατέρα Ανδρέα Κονάνο, δοσμένη σε τηλεοπτική εκπομπή στην Κύπρο. 

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΝ

 

Η παρακάτω ιστορία είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για κάθε ηλικία με μεταφυσικές αναζητήσεις. Ο Άλαν ήταν ένας νέος που ψαχνόταν και νόμισε ότι ανακάλυψε κάτι στους γκουρού. Μέχρι που η αναζήτηση τον έφερε ...
Η ιστορία του Άλαν προέρχεται από το βιβλίο "Η Ασκητική της Αγάπης" της Γερόντισας Γαβριηλίας.

Μια φορά στην Ινδία ήταν ένας πολύ μεγάλος «Δάσκαλος», απ’ αυτούς που λένε Γκουρού (εγώ τότε εργαζόμουν στο μικρό νοσοκομείο που ανήκε στο ashram του). Μια μέρα λοιπόν, ήρθε ένας νέος 26 χρονών από την Αυστραλία πολύ χαρούμενος και φέρνοντας μαζύ του ένα μεγάλο κιβώτιο. Παρουσιάστηκε εκεί που ήταν ο μεγάλος αυτός Δάσκαλος και είχε γύρω του κόσμο που τον άκουγε να μιλά…

Όταν μπήκε αυτός ο νέος, ήταν κατακόκκινος από την χαρά και την συγκίνησή του. κοίταζε τον Δάσκαλο, όπως κοιτάζουμε, τι να σας πω, μιαν Εικόνα Αγίου! Αφού λοιπόν ο «Δάσκαλος» τον κοίταξε καλά-καλά, του λέει:

ΑΞΙΖΕΙΣ...

"ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ... ΘΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΑΥΤΟΣ"

π. Ανδρέας Κονάνος-”Άσε τον άνεμο, θα σε πάει αυτός”

Αξίζεις. Αξίζεις, επειδή είσαι πλάσμα του Θεού, δημιούργημά Του. Επειδή ο Θεός σ’ αγαπάει και όλος ο ουρανός ασχολείται μαζί σου, σε φροντίζει και σου δίνει σημασία. Ακόμα και αν δε σε πάρει κανένας τηλέφωνο για μια μέρα, ακόμα και αν δε σου μιλήσει κανείς, έχεις μια φοβερή δυναμική μέσα σου. Είσαι ένα πλάσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σ’ όλη τη γη. Κανείς δεν είναι σαν κι εσένα, δεν έχει τα γνωρίσματά σου, τα χαρίσματά σου μα και τα προβλήματά σου. Ο Χριστός σ’ αγαπάει και σου δίνει σημασία. Θέλει να σε δυναμώσει.

Πώς θα γίνει αυτό; Με τα σκαμπανεβάσματα.

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΙΣΑ

Μία ιστορία που την ανακάλυψα στο ωραιότατο ιστολόγιο της Ελένης, ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ, στην ετικέτα ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ όπου μπορείτε να διαβάσετε ακόμα περισσότερα.

Ναι μεν είναι χριστουγεννιάτικη αλλά αληθινή και πάντοτε επίκαιρη.

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.

Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.

Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

- Ο ένας είναι ο Χριστός, του είπε ο καθηγητής. Ποιο είναι το άλλο παιδάκι στην κούνια;

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ

Τα δίδυμα που δεν ξέρουν ακόμα πως γεννήθηκαν

Δύο νεογέννητα δίδυμα αδέλφια δεν γνωρίζουν ακόμα πως έχουν γεννηθεί, γιατί μετά την έξοδό τους από τη μήτρα, βρέθηκαν και τα δυο αμέσως σε μια λεκάνη με νερό, καθώς αυτό αποτελεί μια νέα μέθοδο για τα νεογνά, που γίνεται στην Clinique de la Muette στο Παρίσι.

Η μέθοδος περιλαμβάνει χάδια και μασάζ στα νεογέννητα, σε ένα λουτρό χωρίς σαπούνι βεβαίως, που διαρκεί από 10 έως 15 λεπτά.

Τα δυο μωρά λοιπόν, που θεωρούν ότι βρίσκονται ακόμα στη μήτρα της μητέρας τους, συμπεριφέρονται φυσιολογικά όπως έκαναν τόσο καιρό μέσα σε αυτή, δηλαδή με απέραντη συντροφικότητα, χάδια, αγκαλιές και αγάπη μεταξύ τους!

Μια απίστευτα τρυφερή και συγκινητική στιγμή...

ΥΓ. Αν και η μέθοδος είναι μια χαλαρωτική εμπειρία για τα νεογνά, η κλινική προειδοποιεί ότι οι γονείς δεν θα πρέπει να το κάνουν μόνοι τους, σε περίπτωση τοκετού στο σπίτι.

Η αγάπη των διδύμων είναι γνωστή.

Σε αυτή τη φωτό βλέπετε δυο άλλα δίδυμα που γεννήθηκαν στην Ισπανία με την ίδια μέθοδο και συνέχισαν να κρατιούνται για ώρα από το χέρι.




Πηγή: http://www.eyedoll.gr/

ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΗΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ

Τα νέα παιδιά που γίνονται θύματα αυτού του είδους σωματεμπορίου δεν είναι λίγα, ούτε αυτό είναι θέμα μόνο ενηλίκων γυναικών ή αλλοδαπών.
Αφορά εμάς, όλους μας, και την κοινωνία όπου ζούμε και πιθανότατα γνωρίζουμε και τέτοια περιστατικά στην γειτονιά μας.
Ας δούμε το θέμα από την πλευρά αυτών των γυναικών, για να καταφέρουμε να τις καταλάβουμε, να τις συμπονέσουμε και, αν μπορούμε, να τις βοηθήσουμε.

Ακολουθεί η παρουσίαση της ιστορίας της Ελένης, μιας μικρής που ήθελε δεν ήθελε γνώρισε και αυτή την πτυχή της ζωής ενώ η ιστορία της έγινε βιβλίο στην Κύπρο αλλά και τηλεοπτική σειρά, αφού το βιβλίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Το γιατί, θα μας το πει η συγγραφέας,  Αννίτα Νικολάου:

ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΘΛΙΨΟΥΝ, ΜΗ ΘΛΙΒΕΣΑΙ ΕΣΥ...

ΦΙΛΕ, ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!

Μην έχεις την απαίτηση

να έχουν όλοι την ίδια σκέψη

με σένα....

Άλλη η δική σου πορεία.

Άλλη των άλλων.

Σε άλλες καρέκλες

έκατσες εσύ,

σε άλλες αυτοί.

Άλλοι γονείς,

άλλοι φίλοι,

συγγενείς.

Άλλα γονίδια

και κληρονομικά.

Συμπέρασμα:

ζήσε τη ζωή σου,

αγάπα όλους,

κοντά με όλους,

μα και μακριά απ' όλους.

Όταν θέλουν να σε θλίψουν,

μη θλίβεσαι εσύ.

Το πρόβλημα

είναι δικό τους.

Μην το οικειοποιείσαι

ως δικό σου.

Αλλο εσύ,

άλλο το πρόβλημα του άλλου.

Να 'σαι

σαν το λάδι με το νερό

μέσα στο καντήλι.

π. Ανδρέας Κονάνος

Από Πατήρ Ανδρέας Κονάνος - Φίλοι

ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!

Ένας επιχειρηματίας ήταν βαθιά χρεωμένος και δεν έβλεπε με ποιο τρόπο θα μπορούσε να βρει μια διέξοδο στα οικονομικά του προβλήματα.
Οι πιστωτές του τον πίεζαν.
Οι προμηθευτές του απαιτούσαν τα χρήματά τους.
Καθόταν μόνος και απελπισμένος σε ένα παγκάκι, όταν τον πλησίασε ένας ηλικιωμένος άνδρας.

ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

Η πολύ γλυκιά, νεανική μορφή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου και τα άπειρα θαύματά του ελκύουν εκατοντάδες πιστούς κάθε χρόνο στο Προκόπι Ευβοίας.

Η διαδρομή είναι λίγο μακριά αλλά πανέμορφη.

Ο δε ξενώνας που έχει φτιάξει με πολύ φροντίδα και τα καλύτερα υλικά ο πατήρ Ιωάννης Βερνέζος, μπορεί να φιλοξενήσει αρκετούς προσκυνητές, αρκεί να ειδοποιήσετε έγκαιρα.
Όποια μέρα και να καταφθάσετε στον προσκύνημα αυτό, μοιάζει σαν να είναι μια μεγάλη γιορτή.
Τα τοπικά μαγαζιά είναι πάντα γεμάτα.

Ας δούμε λίγα από τα θαύματα του Αγίου Ιωάννη, για να καταλάβουμε γιατί ο κόσμος καταφθάνει από όλα τα μέρη του κόσμου εκεί για να προσκυνήσει αυτόν τον μεγάλο Άγιο.

Εδώ έχω να αναφέρω μαρτυρία από άτομο που γνωρίζω προσωπικά.

Είναι κάτοικος Ευβοίας.

Η φίλη αυτή, όταν ακόμα ήταν αρχάρια στα πνευματικά, πήγε να προσκυνήσει τον Άγιο με παρέα,

Ξεκινώντας από την Χαλκίδα, και με

 την ελπίδα να κοινωνήσει κιόλας στην Λειτουργία της Κυριακής, δεν είχε φάει τίποτα.

Έφτασαν όμως αργά, και έτσι σκέφθηκε ότι απλά θα προσκυνήσει.

Όταν η παρέα όμως μπήκε στον ναό, ο ιερέας (πατήρ Ιωάννης Βερνέζος) μόλις είχε κοινωνήσει τους πιστούς. Η κοπέλα έτρεξε και πρόλαβε την Θεία Κοινωνία από την πόρτα του ιερού.

Ο ιερέας την κοίταξε παράξενα και εκείνη σκέφθηκε ότι θα ενοχλήθηκε από την αργοπορία της.

Μόνο μετά από χρόνια κατάλαβε. Είχε πάει πολύ έντονα βαμμένη, όπως συνήθιζαν οι νέοι να το παρακάνουν. Εκείνη, άπειρη στα πνευματικά, δεν ήξερε τι ρόλο έπαιζε η απλότητα στην Εκκλησία και την ζωή μας γενικά. 

Αν ο ιερέας δεν είχε δείξει τόση διάκριση, κατανόηση και ανεκτικότητα και την είχε διώξει ή προσβάλλει, η κοπέλα, όπως μου είπε χρόνια αργότερα, ίσως και να είχε φύγει εντελώς από την Εκκλησία.

Η διάκριση ενός ιερέα κέρδισε μία ψυχή.

Τα παρακάτω θαύματα είναι όλα από το φόρουμ http://agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054, όχι απαράιτητα με την σειρά που αναφέρονται εκεί. 

Ένας άνθρωπος αφηγείται με πολύ παραστατικό τρόπο, την βοήθεια που είχε από τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο σε απλά και καθημερινά ζητήματα της ζωής του

"..Τον θεωρώ προστάτη μου από τότε που στο λύκειο ανακάλυψα ένα ξωκλήσσι του στο βουνό πίσω απ' το σπίτι μου. Έτσι, σε κάθε μικροδυσκολία άρχισα να ζητάω τη βοήθειά του. Το κουφό της υπόθεσης είναι ότι του έβαζα και διορία! Στην οποία έπεφτε πάντα μέσα. Τυπικότατος ο Άγιος δεν μπορώ να πω. Η πρώτη φορά ήταν μετά από έναν έντονο καβγά που είχα με τους δικούς μου [καθότι έφηβος και αρκετά θερμόαιμος]. Θυμάμαι είχε γίνει της μουρλής στο σπίτι. Έτρεξα κι εγώ στον Άγιο και παρακάλεσα. Χμ.. βασικά δεν έμεινα μόνο στο παρακαλητό αλλά ζήτησα να τα βρούμε με τους δικούς μου μέχρι το βράδυ [ήταν τότε μεσημέρι] χωρίς πολλά διαδικαστικά [μάλλον δεν θα με συνέφερε]. Απ' τη στεναχώρια μου δεν γύρισα σπίτι αλλά τριγυρνούσα στην πόλη.

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ...

Ποιος σημερινός νέος μπορεί να φανταστεί πώς ήταν η αληθινή ζωή πριν 40 χρόνια;

Χωρίς υπολογιστές και ίσως χωρίς τηλεόραση αλλά με ουσιαστική επικοινωνία και συνομιλία με τους συνανθρώπους μας;

Χωρίς νιτέντο και φέις μπουκ αλλά με ζωντανά παραδοσιακά παιχνίδια με τα παιδιά της γειτονιάς;

Χωρίς πάρτι και γαστρονομικές βραδιές αλλά με γευστικό κακάο, πίτες και ψωμί του φούρνου;

Ας μην αναφέρουμε τα γλέντια επί τη ευκαιρία των γιορτών, γάμων και βαπτίσεων!

Αληθινές γεύσεις, αληθινές σχέσεις.

Πραγματικές παρέες, ουσιαστική ζωή.

Πώς ήταν όλα αυτά τότε;

Η απλή, καθημερινή, ακούραστη ζωή;

Ας πάρουμε μία γεύση:

Στό μικρό μας τό χωριό : ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ! ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ...

Στό μικρό μας τό χωριό στήν Δοϊράνη, κάθε οἰκογένεια εἶχε 2-3 ἀγελάδες, 10-15 κοτοῦλες, 1-2 προβατάκια ή κατσικάκια καί 1-2 γουρουνάκια.
Ἑπτά ἡ ὥρα τό πρωΐ, ὅλες τίς ἀγελάδες τίς ἔπαιρνε ὁ τσοπάνος ὁ κυρ-Ἀνέστης καί τίς πήγαινε στή βοσκή. Τό βράδυ εἴχαμε φεσκότατο γάλα.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Ή ΤΑΥΤΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ;

Όταν το διαδίκτυο χρησιμοποιείται για να διαδίδει ωφέλημα πράγματα, τότε αξίζει τον κόπο.


Να τι διάβασα από ανάρτηση πολύ καλών φίλων του facebook, όσον αφορά την εξέλιξη της προσωπικότητας μέσα από τον Γάμο:





Ένα καταπληκτικό κείμενο του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου:


Ο Θεός μας έπλασε μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Μα εμείς θελήσαμε να μοιάσουμε σε άλλους. Γονείς, δασκάλους, φίλους, γεροντάδες και «αγίους».

Λέει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, ότι στον Θεό δεν αρέσει να επαναλαμβάνεται. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και συνάπτει μοναδικές και ανεπανάληπτες προσωπικές σχέσεις με τον καθένα μας ξεχωριστά....

Τα βιώματα των αγίων δεν επαναλαμβάνονται. Είναι μοναδικά για τον καθένα. Είναι ο δικός τους δρόμος προς Εκείνον.

Ο Θεός μας έδωσε εκατοντάδες τρόπους, για να φτάσουμε κοντά Του. Ένα δρόμο με χιλιάδες μονοπάτια.

Και εμείς θέλουμε να πάμε όλοι από τον ίδιο. Και δεν χωράμε. Και στριμωχνόμαστε και σκάμε και δυσφορούμε, πνιγόμαστε και ταλαιπωρούμαστε.

Γιατί; Μα γιατί δεν θέλουμε να ζήσουμε την ζωή που μας χάρισε Εκείνος. Προτιμούμε να ζούμε την ζωή ενός άλλου. Να φεύγουμε από την ευθύνη την μοναδικότητας.

Και μόνο όταν πεθάνουμε θα καταλάβουμε ότι εμείς δεν ζήσαμε, μα κάποιος άλλος ως σκιά την θέση πήρε την δικιά μας.

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος


Και τα σχόλια σε διάλογο που ακολούθησε:

- ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ !!

-Αρκεί να μην μας ταυτίζει, ... Μου έλεγε ο Πνευματικός μου ότι ακόμη και στο γάμο οι άνθρωποι συλλειτουργούν και πορεύονται μαζί παράλληλα-όχι ταυτόσημα- προς την αγιότητα,και είναι ύβρις προς τον Θεό που τους έπλασε να γίνονται μία προσωπικότητα. Ο Θεός μας έκανε όλους μοναδικούς...

(Συζητήσεις παραδείγματα στο χάος του facebook.)



π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος:Ο Κινέζος,Ο Θεός και η Μοναξιά 

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΥΣ

ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013.

Όσοι γνώρισαν τον Άγιο Γέροντα, έχουν πολλά να πουν.

Να κάποια από αυτά τα λίγα, κάποιες από την πληθώρα των διδαχών που καταγράφηκαν για να τιμήσουν τον Άγιο και να βοηθήσουν εμάς:

Ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ καλοῦ πατέρα γιὰ τὸ παιδί του πρέπει νὰ μένει ἀμείωτο, ἀκόμη κι ὅταν τὸ παιδὶ μεγαλώνει καὶ σκληρύνεται καὶ ἐπαναστατεῖ καὶ δὲν τὸν ἀκούει καὶ παίρνει ἀκόμη καὶ θέσεις ἐχθρικὲς καὶ ἀντίθετες. Ἐκεῖ θὰ φανεῖ ἡ δεξιοτεχνία, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ καλοῦ πατέρα, γιατὶ τὰ παιδιά, μέχρι νὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν ἀνδρικὴ ἡλικία, κάνουν πολλὲς ἀνέμπειρες καὶ ἀνόητες ἐνέργειες καὶ προκαλοῦν τοὺς γονεῖς, εἰδικὰ τὸν πατέρα.

Ὁ πατέρας καμιὰ φορὰ σκληρύνεται καί, ἀπὸ ἀπερισκεψία λησμονεῖ τὴ θέση τοῦ καλοῦ πατέρα καὶ γίνεται ἀστυνομικὸς σκληρὸς καὶ κάνει στὸ παιδί του, πολλὲς φορές, ἀνεπανόρθωτο κακό.

Ἂν τὸ ἀνώριμο παιδί, ὁ νέος αὐτός, ψυχολογήσει τὸν πατέρα του ὅτι εἶναι πραγματικὰ καλὸς πατέρας, ὅτι κάνει παράλογες παραχωρήσεις καὶ ὑπομονὴ πατρική, τότε τὸ παιδὶ αὐτό, μέχρι νὰ πεθάνει, θὰ ἔχει συνεχῶς στὸ στόμα του τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, καὶ θὰ λέει: Ἐμένα ὁ πατέρας μου ἤτανε ἅγιος· τὸν γνώρισα, ὅταν εἶχα τὶς νεα­νικές μου τρέλες.

(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, 296)

Μὲ τόσες ψυχολογικὲς γνώσεις, καί… ἔχασαν τὸ παιδί τους!

Γιὰ τοὺς γονεῖς ἑνὸς παραστρατημένου παιδιοῦ, μοῦ ἔλεγε μὲ λύπη: «Οἱ γονεῖς του, μὲ τόση μόρφωση, μὲ τόσες ψυχολογικὲς γνώσεις, μὲ τόση ἐπιστημονικὴ κατάρτιση, ἔχασαν τὸ παιδί τους μέσα ἀπὸ τὰ χέρια τους. Τί νὰ σοῦ κάνει ἡ μόρφωση; Μόνο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, μόνο ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη μας, ποὺ θυσιάζεται μυστικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους, μπορεῖ νὰ σώσει καὶ τοὺς ἄλλους καὶ ἐμᾶς».

(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, 295π.)

http://www.porphyrios.net/?p=2617

Ἐμεῖς καὶ τὰ παιδιά

Οὔτε μιὰ φορὰ δὲν πρέπει νὰ τσακωθεῖτε

μπροστὰ στὰ παιδιά

— Οὔτε μιὰ φορὰ δὲν πρέπει νὰ σᾶς ἀκούσουν τὰ παιδιά σας νὰ τσακώνεστε ἤ, ἔστω, νὰ ὑψώνετε τὸν τόνο τῆς φωνῆς σας ὁ ἕνας στὸν ἄλλο.

— Μὰ εἶναι δυνατὸ αὐτό, Γέροντα;

— Καὶ βέβαια εἶναι. Καὶ μάλιστα ἔτσι, ὅπως σᾶς τὸ λέω· οὔτε μιὰ φορά.

Τὰ παιδιὰ δὲν θέλουν καταπίεση

Σὲ μιὰ μητέρα, ποὺ ρώτησε τὸ Γέροντα Πορφύριο ἂν εἶναι προτιμότερο νὰ πάρει τὰ παιδιά της καὶ νὰ ἐγκατασταθεῖ στὸ Λονδίνο, εἶπε: «Μὴν ἀγοράσεις σπίτι στὸ Λονδίνο, μὴν πᾶς ἐκεῖ. Δὲν ἔχεις τὴν ἐργασία σου ἐκεῖ. Τὸ κλίμα εἶναι ὑγρό, οἱ ἄνθρωποι ξένοι, ψυχροί, ἑτερόδοξοι. Τὰ παιδιά σου θὰ εἶναι λυπημένα ἐκεῖ. Εἶναι καλύτερα νὰ μείνουν ἐδῶ, ποὺ οἱ ἄνθρωποι εἶναι χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι, Ἕλληνες. Τὸ κλίμα ἐδῶ εἶναι καλὸ καὶ θὰ τὸ χαροῦν τὰ παιδιά.

Τὰ παιδιὰ δὲν θέλουν καταπίεση. Ὅταν κάνουν ἀταξίες, σὰν μητέρα λάβε τὰ μέτρα σου, ἀλλὰ μὴν τὰ πιέζεις. Καλὰ κάνεις, ποὺ τοὺς διαβάζεις τὴν Ἁγία Γραφὴ κάθε μέρα. Ἂν ἕνα σου παιδὶ ἀντιδρᾶ, ἄφησέ το, πάρε τὰ ἄλλα, πήγαινε σ’ ἄλλο δωμάτιο καὶ συνέχισε τὸ διάβασμα. Ὅταν πηγαίνεις στὴν ἐκκλησία καὶ τὰ παιδιά σου δὲν θέλουν νὰ σὲ ἀκολουθήσουν, μὴν τὰ ἐξαναγκάζεις, ἀλλὰ καὶ μὴν ἀδιαφορήσεις γι’ αὐτά. Νά, πές τους: Ἐγώ, παιδιά, φεύγω γιὰ τὴν ἐκκλησία. Ὅποιος θέλει μπορεῖ νὰ ἔρθει μαζί μου, τώρα ἢ ἀργότερα. Αὐτὰ τὰ λόγια νὰ τοὺς πεῖς καὶ νὰ κάνεις πολλὴ προσευχὴ γιὰ τὰ παιδιά. Μὲ τὴν προσευχή σου θὰ τοὺς μιλήσει ὁ Θεός».

http://www.porphyrios.net/?p=1317

Το χάρισμα της Διάκρισης στην ορθόδοξη πνευματική καθοδήγηση, 283, 284

Δυσκολίες, πειρασμοὶ καὶ ἀπελπισία



Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι ὁ πονηρὸς ὅταν δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς νικήσει ἐσωτερικά, τότε μᾶς κάνει αὐτὲς τὶς ἐξωτερικὲς ἐπιθέσεις μὲ διάφορα συμβάντα, ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεός, γιὰ νὰ μᾶς φοβίσει.

Δὲν ὑπάρχει ἀπελπισία μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὅ,τι καὶ νὰ ἔχεις κάνει, ὅ,τι καὶ νὰ ἔχεις ὑποστεῖ. Δὲν ὑπάρχει ἀπελπισία. Στενοχώρια μπορεῖ νὰ ἔχεις, ἀλλὰ ἀπελπισία ὄχι. Ὁ Θεὸς, μέσα ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση σὲ βοηθᾶ καὶ ξεπερνᾶς αὐτὰ τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ σὲ ὁδηγήσουν στὰ ἔσχατα ὅρια τῆς ἀπελπισίας.

Ἔχει ὁ Θεός. Ἐκεῖ ποὺ ἀπελίζεσαι, σοῦ στέλνει κάτι ποὺ δὲν τὸ περιμένεις… ἀρκεῖ νὰ Τὸν πιστεύεις καὶ νὰ Τὸν ἀγαπᾶς.


Τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας



Τόσο στὴν προσωπική μας ζωή, ὅσο καὶ στὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητος, ἔβλεπε σημάδια ἐλπίδας. Ἕνα βράδυ ποὺ τοῦ εἴχαμε ἐμπιστευθεῖ τὴ θλίψη μας καὶ τὴ στενοχώρια μας γιὰ τὰ ὅσα συνέβαιναν γύρω μας, μᾶς ἐκμυστηρεύθηκε.

“Ἡ ἐποχή μας εἶναι σὰν τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σὲ μιὰ ἄθλια κατάσταση. Ὁ Θεὸς ὅμως, μᾶς λυπήθηκε.

Καὶ τώρα δὲν πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα ἀπὸ τὴ συμφορὰ νὰ ἐμφανίζεται κάποιος πολὺ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ συνεγείρει καὶ θὰ ἑνώσει τὸν κόσμο πρὸς τὸ καλό”

(Ἀνθολόγιο ΣυμβουλῶνΓέροντος Πορφυρίου, σελ. 82)

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται