ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΝΕΑ ΖΩΗ, ΝΕΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε νέα χρονιά, όπως εξ' άλλου και κάθε νέα μέρα, είναι ένα νέο ξεκίνημα για τη ζωή μας: ανανέωση, επανατοποθετήσεις και νέοι στόχοι και προσπάθεια δίνουν το στίγμα για το νέο αυτό ξεκίνημα.

Κάθε όμως νέο έργο δεν ξεκινάει την ίδια μέρα αλλά προετοιμάζεται καιρό πριν στην σκέψη μας, με όλες τις λεπτομέρειες και τα βήματά του.

Έτσι και κάθε νέα χρονιά ξεκινάει καλά χάρις στην σκέψη που της αφιερώσαμε λίγο καιρό πριν, την αξιολόγηση που κάναμε στην χρονιά που πέρασε, την καταγραφή του τι πήγε καλά και τι όχι, ποιά τα λάθη μας και ποιά τα βήματα που θα έπρεπε να κάνουμε για να τα διορθώσουμε για να μην επαναληφθούν την καινούρια χρονιά.

Νέοι στόχοι, νέα όνειρα, ανασύνταξη δυνάμεων και νέα προσπάθεια ξεκινάνε καλά όταν έχουν προετοιμαστεί από προηγουμένως. Το σημείο εκκίνησης δεν είναι το σήμερα ούτε το αύριο (το γνωστό "από Δευτέρα αρχίζω δίαιτα/ γυμναστική/κόβω το τσιγάρο/δεν θα νευριάζω με το παραμικρό...") αλλά ο καιρός πριν που αφιερώσαμε για να προετοιμάσουμε με τη σκέψη μας το νέο ξεκίνημα αυτής της προσπάθειας ή των στόχων μας.

Όλα αυτά δεν επιτυγχάνονται αμέσως μόλις παίρνουμε την απόφαση αλλά τα κατακτάμε σιγά σιγά μέσα σε μια ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ που ξεκίνησε τη στιγμή της απόφασης και συνεχίζει όσο αυτή η απόφασή μας και η θέλησή μας να την πετύχουμε διατηρεί την φλόγα της αναμένη. Η φλόγα αυτή σβήνει μόνο με την απελπισία, την έλλειψη προσπάθειας ή την ηττοπάθεια και την εγκατάλειψη του αγώνα. Εδώ είμαστε όμως για να επαναξεκινήσουμε και να ξανασυγκεντρώσουμε τις δυνάμεις για την νέα προσπάθεια και πάλι. Όλα αυτά κατά την πατερική διδαχή "Έπεσες παιδί μου; Σήκω και συνέχισε τον αγώνα. Ξαναέπεσες; Ξανασήκω και συνέχισε. Μόνο μην μείνεις στην πτώση"

Ήττα κατά τους πατέρες δεν είναι το χάσιμο μιας μάχης αλλά η παντελής εγκατάλειψη του αγώνα. Πτώση είναι το κάθε λάθος που μπορεί να κάνουμε αλλά και το κάθε ψυχικό βάρος που μας βασανίζει και ενδίδουμε σε αυτό: στην στενοχώρια, την απογοήτευση, τον μαρασμό, την εγκατάλειψη του εαυτού μας, του σπιτιού μας, των παιδιών μας, της οικογένειάς μας, της εργασίας μας, των μαθημάτων μας κλπ.

Την ίδια αξιολόγηση των πράξεών μας αλλά και των σκέψεών μας και των συναισθημάτων μας καλό είναι να κάνουμε κάθε βράδυ πριν τον ύπνο. Έτσι ανακαλύπτουμε τι πήγε καλά και τι στραβά και παίρνουμε αποφάσεις για την καινούρια μέρα.

Το ίδιο δεν κάνει η Εκκλησία μας προετοιμάζοντας την γιορτή της επομένης από τον Εσπερινό της προηγουμένης;