"Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ ΑΝ ΤΗΝ ΓΕΜΙΣΕΙΣ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΙΑ"

"Έχω διαβάσει πολλά παραμύθια.

Σε κανένα όμως απ' αυτά δεν συνάντησα μια βασιλοπούλα

που να κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι."

"Είδα ένα ωραίο όνειρο. Είδα ότι είχα σηκωθεί από το καρότσι μου και περπατούσα. Και μετά λέει, είδα ότι χόρευα. Φορούσα ένα ζευγάρι ροζ μεταξωτά παπούτσια σαν αυτά που φορούν οι χορεύτριες και χόρευα, χόρευα ασταμάτητα. Ήμουν ανάλαφρη και σηκωνόμουν στις μύτες των ποδιών μου και στριφογύριζα τρελά. Και ήμουν ευτυχισμένη.

Θεέ μου σε παρακαλώ, αφού δεν θέλεις να με κάνεις να περπατήσω, κάνε με τουλάχιστον να βλέπω συχνά αυτό το όνειρο. "

" Όχι δεν παραπονιέμαι για όσα η μοίρα μου έδωσε. Δεν θυμώνω με τον τρόπο που με αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Δεν παρακαλώ για τα δικαιώματά μου. Αγωνίζομαι. Το παράπονό μου, τον θυμό, την ικεσία, όλα αυτά τα αντάλλαξα με δύναμη, θάρρος και πραγματικό αγώνα όπου κι αν χρειαστεί να τον δώσω. Στους όμοιους με μένα τους λέω:

Μην μεμψιμοιρείτε κλεισμένοι στα σπίτια σας.

Βγείτε στους δρόμους και αγωνιστείτε, φωνάξτε.

Έτσι μόνο θα καταλάβουν ότι ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ."

"Το όνειρό μου είναι να κάνω δική μου οικογένεια, μια καλύτερη ζωή,

σαν όλες τις καλές και τίμιες οικογένειες.

Μακάρι ο Θεός να μας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.

Την χρειαζόμαστε όλοι."

"Η ΖΩΗ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ ΑΝ ΤΗΝ ΓΕΜΙΣΕΙΣ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΙΑ"

"Δεν κατηγορώ κανέναν για την κατάστασή μου.

Ήταν δικό μου λάθος, δική μου απόφαση να φερθώ απάνθρωπα και μου αξίζει να βρίσκομαι εδώ.

Αλλά, αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί αυτοί οι άνθρωποι που μου φέρθηκαν τόσο σκληρά, με εγκατέλειψαν στους δρόμους όταν ήμουνα εφτά χρονών , δεν τιμωρήθηκαν ποτέ;

Είναι και θα παραμείνουν απάνθρωποι, μόνο που έχουν πάντα την ελευθερία τους. Ενώ εγώ, μια φορά φέρθηκα έτσι και βρέθηκα στην φυλακή για πολλά χρόνια.

Δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω αυτόν τον κόσμο! "

" Εγώ μπορεί να είμαι ανάπηρη, αλλά δεν νοιώθω ανάπηρη.

Απλά ξέρω πως έχω πιο πολλά εμπόδια να ξεπεράσω.

Γνώρισα πολλούς ανθρώπους σαν εμένα. Ένας είχε ένα σίδερο στο πόδι που θα έβγαζε τον επόμενο χρόνο. Αυτός όμως, αντί να χαίρεται που θα ξαναπερπατούσε όπως παλιά, σκεφτόταν μόνο γιατί έπαθε τέτοιο αυτύχημα, γιατί έτυχε σ' αυτόν, μέχρι που ευχόταν να είχε πεθάνει παρά να αντιμετωπίσει τέτοια ταλαιπωρία.

Η αιτία που δίνω αυτό το παράδειγμα είναι επειδή πιστεύω πως συχνά ακολουθούμε λάθος δρόμο.

Στενοχωριόμαστε για το παραμικρό και δεν σκεφτόμαστε το μετά.

Θα έπρεπε να θυμόμαστε πως πάντα υπάρχουν και χειρότερα και να προσπαθούμε να ζούμε ευτυχισμένοι."

"Εγώ ήμουνα το πιο καλύτερο παιδί...με έμπλεξε η παρέα...έκανα μια παρανομία...και με λέγανε μαλάκα και γύφτο.

Αφού με είπανε γύφτο στεναχωρέθηκα πολύ.

Γι' αυτό ήθελα να κόψω την παρέα για τα πράγματα που μου είπανε.

Στεναχωρέθηκα πάρα πολύ. Γι' αυτό είχα αρρωστήσει.

Σιγά σιγά αφού έκοψα την παρέα έψαχνα για δουλειά. Αφού έψαχνα συνέχεια δουλειά δεν μου έδινε κανένας.

Και στο τέλος με ρίξανε φυλακή"

"ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Όλοι ξέρουμε, συζητάμε για

κάτι παιδιά στους δρόμους

που τους λείπει το χαμόγελο.

Τους λείπει το χαμόγελο

γιατί δεν έχουν λεφτά δεν

έχουν παιχνίδια, δεν έχουν

φαΐ και μερικά δεν έχουν

και γονείς. Σκεφτήτε λοιπόν

κι αφήστε τα λόγια ας

ενωθούμε κι ας δώσουμε

ότι μπορούμε στα φτωχά:

αλβανάκια, ασπρα και μαύρα

όλα παιδιά είναι και αξίζουν

ένα χαμόγελο. Αυτός ο σύλλογος

θα λέγετε: ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. Ελάτε λοιπόν

να βοηθήσουμε αν ενωθούμε

όλοι θα τα καταφέρουμε.

Ανδρέας Γιαννόπουλος

(Σελίδα από το Ημερολόγιο του δεκάχρονου Ανδρέα Γιαννόπουλου, Ιδρυτή του Συλλόγου "Το Χαμόγελο του Παιδιού". Το μήνυμα γράφτηκε από τον Ανδρέα, 9 Νοεμβρίου 1995, μόλις λίγες μέρες πριν χάσει τη μάχη για τη ζωή από καρκίνο.)

Αυτά που διαβάσατε ήταν λίγες μόνο από τις πολλές μαρτυρίες παιδιών από το δίγλωσσο βιβλίο που εξέδωσε το Σ.Κ.Ε.Π. με τίτλο "Άκουσέ με - Listen to me"

Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε όλες τις συγκλονιστικές μαρτυρίες τους. Δεν είναι πολλές μπορούν όμως να μας βοηθήσουν να δούμε τα πράγματα αλλιώς και να αναθεωρήσουμε πολλά: από την συμπεριφορά μας προς τους άλλους μέχρι το πώς βλέπουμε την ζωή εμείς οι ίδιοι αλλά και τον εαυτό μας.

Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης για Παιδιά και Νέους

e-mail: skep.association@yahoo.com