H MOIXEIA

 

Στην εποχή που ζούμε και που όλα είναι ανεκτά και συνηθισμένα,

γιατί απλά τα κάνουν όλοι,

δεν υπάρχει τίποτα να κάνει την διαφορά

πέρα από κάποιους ηθικούς κανόνες που θέτονται από την οικογένεια, το σχολείο (αν!), τους ψυχολόγους (ίσως) και οπωσδήποτε την Εκκλησία

 

.Σχετικά με την μοιχεία τα πράγματα σήμερα είναι πιο ανεκτικά παρά ποτέ.

Και σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που κρατάνε σταθερά την πίστη στην οικογένειά τους και τον ή την σύζυγο που διάλεξαν.

 

Είναι όμως τόσο πιστοί όσο νομίζουν;

Για να δούμε.

 

 

Κάποτε, 2013 χρόνια πριν, στην όχι και τόσο μακρινή μας Ανατολή, η μοιχεία τιμωρείτο με θάνατο,

αλλά μόνο στην γυναίκα. Το έθιμο αυτό συνεχίζει ακόμα και σήμερα κατά τον ίδιο τρόπο.

Ακόμα και όταν η γυναίκα βιαστεί, οι ποινή είναι θάνατος γι' αυτήν, όχι όμως και για τους άντρες βιαστές της.

 

Και ήρθε κάποτε, 2013 χρόνια πριν, ο Χριστός και τα έβαλε με την κοινωνία αυτή,

την διπρόσωπη και διεφθαρμένη.

Και δεν υποστήριξε τον άντρα ή την γυναίκα, αλλά την Αλήθεια.

Και η Αλήθεια δεν έχει φύλλο ούτε ηλικία.

Του έριξαν λοιπόν μπροστά στα πόδια του μία μοιχαλίδα, η οποία με βάση τους κανόνες της εποχής, ουσιαστικά ζούσε τις τελευταίες στιγμές της ζωής της. Γιατί έπρεπε να πληρώσει με θάνατο την πράξη της αυτή.

Του ζήτησαν λοιπόν να την δικάσει, γιατί Τον θεωρούσαν δίκαιο. Και ήταν δίκαιος, όχι όμως με την έννοια που θεωρούσαν την δικαιοσύνη εκείνη την εποχή.

 

 

Αυτός, κάνοντας ότι δεν βλέπει ή ακούει, ζωγράφιζε στο έδαφος, δήθεν σαν να μην τον ενδιέφερε το θέμα ή σαν να μην είχε αντιληφθεί τι συμβαίνει και έπρεπε να του εξηγήσουν.

Στην ουσία, ο Υιός του Θεού ήξερε κάθε στιγμή της ζωής της μοιχαλίδας αλά και του καθενός άντρα που ήταν μπροστά του. Γι' αυτό, αντί να την δικάσει αυτός και να δώσει την ποινή που άξιζε σε αυτήν (θάνατο με λιθοβολισμό), και χωρίς να αντιταχθεί στον Μωσαϊκό νόμο ο οποίος όριζε η μοιχαλίδα να τιμωρείται με θάνατο δια λιθοβολισμού, με πετροβολισμό δηλαδή, ζήτησε από αυτούς που την έσυραν εκεί να ξεκινήσει πρώτος τον λιθοβολισμό αυτός που ήταν αναμάρτητος.

 

Είπε δηλαδή την ιστορική φράση
"Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΝ ΛΙΘΟ ΒΑΛΕΤΟ"

δηλαδή

"ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΜΑΡΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΑΣ ΡΙΞΕΙ ΠΡΩΤΟΣ ΤΗΝ ΠΕΤΡΑ"
(Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη, κεφάλαιο 8, στίχος 7)

 

Ευτυχώς για την μοιχαλίδα, η παρουσία του Χριστού και η διδασκαλία του είχε ανακινήσει τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Οι άντρες που βρίσκονταν εκεί με την πέτρα στο χέρι, αφού εξέτασαν πρώτα τον εαυτό τους και δεν τον βρήκαν καθαρό, πέταξαν την πέτρα κάτω και έφυγαν.

 

 

Τότε ο Ιησούς γύρισε και της είπε:

 

... «Γυναίκα, πού είναι (οι κατηγορητές σου); Κανείς δε σε κατέκρινε;»

11 Εκείνη απάντησε: «Κανείς, Κύριε». Είπε τότε ο Ιησούς: «Ούτε εγώ σε κατακρίνω. Πήγαινε, και από τώρα μην αμαρτάνεις πλέον».

(Ευαγγέλιο Ιωάννη, κεφάλαιο 8, στίχοι 10-11)

 

 

 

Πόσο μεγάλη αντίθεση με την αδιαλλαξία της εποχής εκείνης.

Ήδη αυτή η σκληρότητα και αγριότητα φθάνει μέχρι τις μέρες μας.

 

Όσοι δέχθηκαν την διδασκαλία Του, άλλαξαν και έγιναν άνθρωποι φωτισμένοι, δίκαιοι, ηθικοί και ενάρετοι με μαλακή καρδιά γεμάτη αγάπη.

Όσοι ασκήθηκαν όπως Αυτός, με προσευχή και νηστεία, αγάπη, συγχωρητικότητα και κατανόηση, και ακολούθησαν τις εντολές Του, έγιναν και πάλι τα αγαπημένα παιδιά του Θεού.

 

Δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη μεγαλοψυχία από αυτήν του Ιησού,

αν αναλογιστούμε την εποχή, τα ήθη και τα έθιμα και την σκληροψυχία των ανθρώπων.

Δεν την δίκασε καν! Δεν την κατηγόρησε.

Την θεώρησε όμως υπεύθυνη για την πράξη της και της όρισε να μην ξαναμαρτήσει.

Αυτό μόνο! Αλλά δεν ήταν και λίγο.

 

Από κει και πέρα άρχιζε ο προσωπικός της αγώνας για μια άλλη, καινούρια, καθαρή ζωή.

Ένας αγώνας που κρατάει μία ζωή!

 

 

Να σταθούμε όμως και λίγο στο "μηκέτι αμάρτανε"

δηλαδή, στον "να μην ξαναμαρτήσεις"

Τι σημαίνει ακριβώς αυτός ο λόγος;

Ας μην εννοηθεί κακώς ότι ο Χριστός δικαιολογούσε, άρα ανεχόταν την μοιχεία.

 

Παρακάτω θα διαβάσουμε τα λόγια του Χριστού, όπως τα είπε και τα εννοούσε για την κατάσταση αυτή: 

 

Κατα Ματθαιον(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5)

Η μοιχεία

27 «Ακούσατε ότι ειπώθηκε: Μη μοιχέψεις.

28 Εγώ όμως σας λέω ότι καθένας που βλέπει γυναίκα, με σκοπό να επιθυμήσει αυτήν, ήδη μοίχεψε με αυτή μέσα στην καρδιά του.

29 Και αν ο οφθαλμός σου ο δεξιός σε σκανδαλίζει, βγάλε τον και ρίξε τον μακριά από εσένα. Γιατί σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μη ριχτεί όλο το σώμα σου στη γέεννα.

30 Και αν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει, κόψε το εντελώς και ρίξε το μακριά από εσένα. Γιατί σε συμφέρει να χαθεί ένα από τα μέλη σου και να μην πάει όλο το σώμα σου στη γέεννα».

 

27 ᾿Ηκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ μοιχεύσεις.

28 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ.

29 εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν.

30 καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν.

Έφερε, με άλλα λόγια ο Χριστός μας, τα πάνω κάτω την εποχή εκείνη.

Όμως, πριν πει αυτά τα λόγια, είχε εξηγήσει σε όλους:

 

17 «Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω.

18 Γιατί αλήθεια σας λέω: ωσότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μια κεραία δε θα παρέλθει από το νόμο, ωσότου όλα γίνουν.

19 Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις εντολές αυτές που είναι πάρα πολύ μικρές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πάρα πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών.

(Ματθαίος, κεφάλαιο 5,στίχοι 17-19 )

 

 

Αυτός είναι ο αγαπημένος μας Χριστός.

Που με άλλο τρόπο νομίζουμε ότι θα μας δεχθεί και με άλλον μας δέχεται.

Αλλιώς πιστεύουμε ότι θα μας κρίνει και αλλιώς μας κρίνει.

Άλλη ποινή πιστεύουμε ότι θα επιβάλλει και άλλη μας δίνει.

 

Όσο καλός όμως και ανεκτικός είναι για μας, άλλο τόσο είναι και για τους άλλους.

Γιατί δεν ήρθε μόνο για εμάς εδώ στην γη.

Γι' αυτό ας προσέχουμε τόσο την δική μας συμπεριφορά όσο και τον τρόπο που κρίνουμε τους άλλους.

Αλλά ας προσέχουμε όχι μόνο το σώμα να μην αμαρτήσει αλλά και τα μάτια, και το νου και τα αυτιά.

 

Να ένας καλός αγώνας να ξεκινήσουμε αυτή την Σαρακοστή, ή να τον συνεχίσουμε πιο δυναμικά και ακέραια, ολοκληρωμένα.