ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΠΙΣΤΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!

Ένας επιχειρηματίας ήταν βαθιά χρεωμένος και δεν έβλεπε με ποιο τρόπο θα μπορούσε να βρει μια διέξοδο στα οικονομικά του προβλήματα.
Οι πιστωτές του τον πίεζαν.
Οι προμηθευτές του απαιτούσαν τα χρήματά τους.
Καθόταν μόνος και απελπισμένος σε ένα παγκάκι, όταν τον πλησίασε ένας ηλικιωμένος άνδρας.

ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

Η πολύ γλυκιά, νεανική μορφή του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου και τα άπειρα θαύματά του ελκύουν εκατοντάδες πιστούς κάθε χρόνο στο Προκόπι Ευβοίας.

Η διαδρομή είναι λίγο μακριά αλλά πανέμορφη.

Ο δε ξενώνας που έχει φτιάξει με πολύ φροντίδα και τα καλύτερα υλικά ο πατήρ Ιωάννης Βερνέζος, μπορεί να φιλοξενήσει αρκετούς προσκυνητές, αρκεί να ειδοποιήσετε έγκαιρα.
Όποια μέρα και να καταφθάσετε στον προσκύνημα αυτό, μοιάζει σαν να είναι μια μεγάλη γιορτή.
Τα τοπικά μαγαζιά είναι πάντα γεμάτα.

Ας δούμε λίγα από τα θαύματα του Αγίου Ιωάννη, για να καταλάβουμε γιατί ο κόσμος καταφθάνει από όλα τα μέρη του κόσμου εκεί για να προσκυνήσει αυτόν τον μεγάλο Άγιο.

Εδώ έχω να αναφέρω μαρτυρία από άτομο που γνωρίζω προσωπικά.

Είναι κάτοικος Ευβοίας.

Η φίλη αυτή, όταν ακόμα ήταν αρχάρια στα πνευματικά, πήγε να προσκυνήσει τον Άγιο με παρέα,

Ξεκινώντας από την Χαλκίδα, και με

 την ελπίδα να κοινωνήσει κιόλας στην Λειτουργία της Κυριακής, δεν είχε φάει τίποτα.

Έφτασαν όμως αργά, και έτσι σκέφθηκε ότι απλά θα προσκυνήσει.

Όταν η παρέα όμως μπήκε στον ναό, ο ιερέας (πατήρ Ιωάννης Βερνέζος) μόλις είχε κοινωνήσει τους πιστούς. Η κοπέλα έτρεξε και πρόλαβε την Θεία Κοινωνία από την πόρτα του ιερού.

Ο ιερέας την κοίταξε παράξενα και εκείνη σκέφθηκε ότι θα ενοχλήθηκε από την αργοπορία της.

Μόνο μετά από χρόνια κατάλαβε. Είχε πάει πολύ έντονα βαμμένη, όπως συνήθιζαν οι νέοι να το παρακάνουν. Εκείνη, άπειρη στα πνευματικά, δεν ήξερε τι ρόλο έπαιζε η απλότητα στην Εκκλησία και την ζωή μας γενικά. 

Αν ο ιερέας δεν είχε δείξει τόση διάκριση, κατανόηση και ανεκτικότητα και την είχε διώξει ή προσβάλλει, η κοπέλα, όπως μου είπε χρόνια αργότερα, ίσως και να είχε φύγει εντελώς από την Εκκλησία.

Η διάκριση ενός ιερέα κέρδισε μία ψυχή.

Τα παρακάτω θαύματα είναι όλα από το φόρουμ http://agiooros.net/forum/viewtopic.php?f=45&t=2054, όχι απαράιτητα με την σειρά που αναφέρονται εκεί. 

Ένας άνθρωπος αφηγείται με πολύ παραστατικό τρόπο, την βοήθεια που είχε από τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο σε απλά και καθημερινά ζητήματα της ζωής του

"..Τον θεωρώ προστάτη μου από τότε που στο λύκειο ανακάλυψα ένα ξωκλήσσι του στο βουνό πίσω απ' το σπίτι μου. Έτσι, σε κάθε μικροδυσκολία άρχισα να ζητάω τη βοήθειά του. Το κουφό της υπόθεσης είναι ότι του έβαζα και διορία! Στην οποία έπεφτε πάντα μέσα. Τυπικότατος ο Άγιος δεν μπορώ να πω. Η πρώτη φορά ήταν μετά από έναν έντονο καβγά που είχα με τους δικούς μου [καθότι έφηβος και αρκετά θερμόαιμος]. Θυμάμαι είχε γίνει της μουρλής στο σπίτι. Έτρεξα κι εγώ στον Άγιο και παρακάλεσα. Χμ.. βασικά δεν έμεινα μόνο στο παρακαλητό αλλά ζήτησα να τα βρούμε με τους δικούς μου μέχρι το βράδυ [ήταν τότε μεσημέρι] χωρίς πολλά διαδικαστικά [μάλλον δεν θα με συνέφερε]. Απ' τη στεναχώρια μου δεν γύρισα σπίτι αλλά τριγυρνούσα στην πόλη.

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ...

Ποιος σημερινός νέος μπορεί να φανταστεί πώς ήταν η αληθινή ζωή πριν 40 χρόνια;

Χωρίς υπολογιστές και ίσως χωρίς τηλεόραση αλλά με ουσιαστική επικοινωνία και συνομιλία με τους συνανθρώπους μας;

Χωρίς νιτέντο και φέις μπουκ αλλά με ζωντανά παραδοσιακά παιχνίδια με τα παιδιά της γειτονιάς;

Χωρίς πάρτι και γαστρονομικές βραδιές αλλά με γευστικό κακάο, πίτες και ψωμί του φούρνου;

Ας μην αναφέρουμε τα γλέντια επί τη ευκαιρία των γιορτών, γάμων και βαπτίσεων!

Αληθινές γεύσεις, αληθινές σχέσεις.

Πραγματικές παρέες, ουσιαστική ζωή.

Πώς ήταν όλα αυτά τότε;

Η απλή, καθημερινή, ακούραστη ζωή;

Ας πάρουμε μία γεύση:

Στό μικρό μας τό χωριό : ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ! ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ...

Στό μικρό μας τό χωριό στήν Δοϊράνη, κάθε οἰκογένεια εἶχε 2-3 ἀγελάδες, 10-15 κοτοῦλες, 1-2 προβατάκια ή κατσικάκια καί 1-2 γουρουνάκια.
Ἑπτά ἡ ὥρα τό πρωΐ, ὅλες τίς ἀγελάδες τίς ἔπαιρνε ὁ τσοπάνος ὁ κυρ-Ἀνέστης καί τίς πήγαινε στή βοσκή. Τό βράδυ εἴχαμε φεσκότατο γάλα.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ Ή ΤΑΥΤΙΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ;

Όταν το διαδίκτυο χρησιμοποιείται για να διαδίδει ωφέλημα πράγματα, τότε αξίζει τον κόπο.


Να τι διάβασα από ανάρτηση πολύ καλών φίλων του facebook, όσον αφορά την εξέλιξη της προσωπικότητας μέσα από τον Γάμο:





Ένα καταπληκτικό κείμενο του π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου:


Ο Θεός μας έπλασε μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Μα εμείς θελήσαμε να μοιάσουμε σε άλλους. Γονείς, δασκάλους, φίλους, γεροντάδες και «αγίους».

Λέει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, ότι στον Θεό δεν αρέσει να επαναλαμβάνεται. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και συνάπτει μοναδικές και ανεπανάληπτες προσωπικές σχέσεις με τον καθένα μας ξεχωριστά....

Τα βιώματα των αγίων δεν επαναλαμβάνονται. Είναι μοναδικά για τον καθένα. Είναι ο δικός τους δρόμος προς Εκείνον.

Ο Θεός μας έδωσε εκατοντάδες τρόπους, για να φτάσουμε κοντά Του. Ένα δρόμο με χιλιάδες μονοπάτια.

Και εμείς θέλουμε να πάμε όλοι από τον ίδιο. Και δεν χωράμε. Και στριμωχνόμαστε και σκάμε και δυσφορούμε, πνιγόμαστε και ταλαιπωρούμαστε.

Γιατί; Μα γιατί δεν θέλουμε να ζήσουμε την ζωή που μας χάρισε Εκείνος. Προτιμούμε να ζούμε την ζωή ενός άλλου. Να φεύγουμε από την ευθύνη την μοναδικότητας.

Και μόνο όταν πεθάνουμε θα καταλάβουμε ότι εμείς δεν ζήσαμε, μα κάποιος άλλος ως σκιά την θέση πήρε την δικιά μας.

π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος


Και τα σχόλια σε διάλογο που ακολούθησε:

- ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΕΡΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ !!

-Αρκεί να μην μας ταυτίζει, ... Μου έλεγε ο Πνευματικός μου ότι ακόμη και στο γάμο οι άνθρωποι συλλειτουργούν και πορεύονται μαζί παράλληλα-όχι ταυτόσημα- προς την αγιότητα,και είναι ύβρις προς τον Θεό που τους έπλασε να γίνονται μία προσωπικότητα. Ο Θεός μας έκανε όλους μοναδικούς...

(Συζητήσεις παραδείγματα στο χάος του facebook.)



π.Χαράλαμπος Παπαδόπουλος:Ο Κινέζος,Ο Θεός και η Μοναξιά 

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ, ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΥΖΥΓΟΥΣ

ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Στην αγιοκατάταξη του Γέροντος Πορφυρίου προχώρησε η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2013.

Όσοι γνώρισαν τον Άγιο Γέροντα, έχουν πολλά να πουν.

Να κάποια από αυτά τα λίγα, κάποιες από την πληθώρα των διδαχών που καταγράφηκαν για να τιμήσουν τον Άγιο και να βοηθήσουν εμάς:

Ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ καλοῦ πατέρα γιὰ τὸ παιδί του πρέπει νὰ μένει ἀμείωτο, ἀκόμη κι ὅταν τὸ παιδὶ μεγαλώνει καὶ σκληρύνεται καὶ ἐπαναστατεῖ καὶ δὲν τὸν ἀκούει καὶ παίρνει ἀκόμη καὶ θέσεις ἐχθρικὲς καὶ ἀντίθετες. Ἐκεῖ θὰ φανεῖ ἡ δεξιοτεχνία, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ καλοῦ πατέρα, γιατὶ τὰ παιδιά, μέχρι νὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν ἀνδρικὴ ἡλικία, κάνουν πολλὲς ἀνέμπειρες καὶ ἀνόητες ἐνέργειες καὶ προκαλοῦν τοὺς γονεῖς, εἰδικὰ τὸν πατέρα.

Ὁ πατέρας καμιὰ φορὰ σκληρύνεται καί, ἀπὸ ἀπερισκεψία λησμονεῖ τὴ θέση τοῦ καλοῦ πατέρα καὶ γίνεται ἀστυνομικὸς σκληρὸς καὶ κάνει στὸ παιδί του, πολλὲς φορές, ἀνεπανόρθωτο κακό.

Ἂν τὸ ἀνώριμο παιδί, ὁ νέος αὐτός, ψυχολογήσει τὸν πατέρα του ὅτι εἶναι πραγματικὰ καλὸς πατέρας, ὅτι κάνει παράλογες παραχωρήσεις καὶ ὑπομονὴ πατρική, τότε τὸ παιδὶ αὐτό, μέχρι νὰ πεθάνει, θὰ ἔχει συνεχῶς στὸ στόμα του τὸ ὄνομα τοῦ πατέρα του, καὶ θὰ λέει: Ἐμένα ὁ πατέρας μου ἤτανε ἅγιος· τὸν γνώρισα, ὅταν εἶχα τὶς νεα­νικές μου τρέλες.

(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, 296)

Μὲ τόσες ψυχολογικὲς γνώσεις, καί… ἔχασαν τὸ παιδί τους!

Γιὰ τοὺς γονεῖς ἑνὸς παραστρατημένου παιδιοῦ, μοῦ ἔλεγε μὲ λύπη: «Οἱ γονεῖς του, μὲ τόση μόρφωση, μὲ τόσες ψυχολογικὲς γνώσεις, μὲ τόση ἐπιστημονικὴ κατάρτιση, ἔχασαν τὸ παιδί τους μέσα ἀπὸ τὰ χέρια τους. Τί νὰ σοῦ κάνει ἡ μόρφωση; Μόνο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, μόνο ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη μας, ποὺ θυσιάζεται μυστικὰ γιὰ τοὺς ἄλλους, μπορεῖ νὰ σώσει καὶ τοὺς ἄλλους καὶ ἐμᾶς».

(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, 295π.)

http://www.porphyrios.net/?p=2617

Ἐμεῖς καὶ τὰ παιδιά

Οὔτε μιὰ φορὰ δὲν πρέπει νὰ τσακωθεῖτε

μπροστὰ στὰ παιδιά

— Οὔτε μιὰ φορὰ δὲν πρέπει νὰ σᾶς ἀκούσουν τὰ παιδιά σας νὰ τσακώνεστε ἤ, ἔστω, νὰ ὑψώνετε τὸν τόνο τῆς φωνῆς σας ὁ ἕνας στὸν ἄλλο.

— Μὰ εἶναι δυνατὸ αὐτό, Γέροντα;

— Καὶ βέβαια εἶναι. Καὶ μάλιστα ἔτσι, ὅπως σᾶς τὸ λέω· οὔτε μιὰ φορά.

Τὰ παιδιὰ δὲν θέλουν καταπίεση

Σὲ μιὰ μητέρα, ποὺ ρώτησε τὸ Γέροντα Πορφύριο ἂν εἶναι προτιμότερο νὰ πάρει τὰ παιδιά της καὶ νὰ ἐγκατασταθεῖ στὸ Λονδίνο, εἶπε: «Μὴν ἀγοράσεις σπίτι στὸ Λονδίνο, μὴν πᾶς ἐκεῖ. Δὲν ἔχεις τὴν ἐργασία σου ἐκεῖ. Τὸ κλίμα εἶναι ὑγρό, οἱ ἄνθρωποι ξένοι, ψυχροί, ἑτερόδοξοι. Τὰ παιδιά σου θὰ εἶναι λυπημένα ἐκεῖ. Εἶναι καλύτερα νὰ μείνουν ἐδῶ, ποὺ οἱ ἄνθρωποι εἶναι χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι, Ἕλληνες. Τὸ κλίμα ἐδῶ εἶναι καλὸ καὶ θὰ τὸ χαροῦν τὰ παιδιά.

Τὰ παιδιὰ δὲν θέλουν καταπίεση. Ὅταν κάνουν ἀταξίες, σὰν μητέρα λάβε τὰ μέτρα σου, ἀλλὰ μὴν τὰ πιέζεις. Καλὰ κάνεις, ποὺ τοὺς διαβάζεις τὴν Ἁγία Γραφὴ κάθε μέρα. Ἂν ἕνα σου παιδὶ ἀντιδρᾶ, ἄφησέ το, πάρε τὰ ἄλλα, πήγαινε σ’ ἄλλο δωμάτιο καὶ συνέχισε τὸ διάβασμα. Ὅταν πηγαίνεις στὴν ἐκκλησία καὶ τὰ παιδιά σου δὲν θέλουν νὰ σὲ ἀκολουθήσουν, μὴν τὰ ἐξαναγκάζεις, ἀλλὰ καὶ μὴν ἀδιαφορήσεις γι’ αὐτά. Νά, πές τους: Ἐγώ, παιδιά, φεύγω γιὰ τὴν ἐκκλησία. Ὅποιος θέλει μπορεῖ νὰ ἔρθει μαζί μου, τώρα ἢ ἀργότερα. Αὐτὰ τὰ λόγια νὰ τοὺς πεῖς καὶ νὰ κάνεις πολλὴ προσευχὴ γιὰ τὰ παιδιά. Μὲ τὴν προσευχή σου θὰ τοὺς μιλήσει ὁ Θεός».

http://www.porphyrios.net/?p=1317

Το χάρισμα της Διάκρισης στην ορθόδοξη πνευματική καθοδήγηση, 283, 284

Δυσκολίες, πειρασμοὶ καὶ ἀπελπισία



Νὰ ξέρεις, παιδί μου, ὅτι ὁ πονηρὸς ὅταν δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς νικήσει ἐσωτερικά, τότε μᾶς κάνει αὐτὲς τὶς ἐξωτερικὲς ἐπιθέσεις μὲ διάφορα συμβάντα, ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεός, γιὰ νὰ μᾶς φοβίσει.

Δὲν ὑπάρχει ἀπελπισία μέσα στὴν Ἐκκλησία, ὅ,τι καὶ νὰ ἔχεις κάνει, ὅ,τι καὶ νὰ ἔχεις ὑποστεῖ. Δὲν ὑπάρχει ἀπελπισία. Στενοχώρια μπορεῖ νὰ ἔχεις, ἀλλὰ ἀπελπισία ὄχι. Ὁ Θεὸς, μέσα ἀπὸ τὴν ἐξομολόγηση σὲ βοηθᾶ καὶ ξεπερνᾶς αὐτὰ τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ σὲ ὁδηγήσουν στὰ ἔσχατα ὅρια τῆς ἀπελπισίας.

Ἔχει ὁ Θεός. Ἐκεῖ ποὺ ἀπελίζεσαι, σοῦ στέλνει κάτι ποὺ δὲν τὸ περιμένεις… ἀρκεῖ νὰ Τὸν πιστεύεις καὶ νὰ Τὸν ἀγαπᾶς.


Τὸ μέλλον τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητας



Τόσο στὴν προσωπική μας ζωή, ὅσο καὶ στὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας καὶ τῆς ἀνθρωπότητος, ἔβλεπε σημάδια ἐλπίδας. Ἕνα βράδυ ποὺ τοῦ εἴχαμε ἐμπιστευθεῖ τὴ θλίψη μας καὶ τὴ στενοχώρια μας γιὰ τὰ ὅσα συνέβαιναν γύρω μας, μᾶς ἐκμυστηρεύθηκε.

“Ἡ ἐποχή μας εἶναι σὰν τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τότε ὁ κόσμος εἶχε φθάσει σὲ μιὰ ἄθλια κατάσταση. Ὁ Θεὸς ὅμως, μᾶς λυπήθηκε.

Καὶ τώρα δὲν πρέπει ν’ ἀπελπιζόμαστε. Βλέπω μέσα ἀπὸ τὴ συμφορὰ νὰ ἐμφανίζεται κάποιος πολὺ σπουδαῖος ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ συνεγείρει καὶ θὰ ἑνώσει τὸν κόσμο πρὸς τὸ καλό”

(Ἀνθολόγιο ΣυμβουλῶνΓέροντος Πορφυρίου, σελ. 82)

Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δίνεται στὸν Χριστὸ ξεπερνάει τὶς δυσκολίες χωρὶς νὰ φθείρεται

"HAPPY NEW YEAR"

Το "χάπι νιου γίαρ" δεν έρχεται μόνο του. Το δημιουργούμε εμείς, συχνά κόντρα και ενάντια σε αντίξοες καταστάσεις. Στο χέρι μας είναι.

Και είναι ανεξάρτητο από εκλογές, πολιτική, τρόικα, εφορίες και οικονομική κατάρρευση.

Λίγο παράτολμο ακούγεται αυτό, αλλά τελικά ΕΜΕΙΣ, ο εσωτερικός μας Άνθρωπος, αυτός που κατέχει την δύναμη, την πίστη, την υπομονή και την ελπίδα, καλείται να βγάλει στην επιφάνεια αυτές τις κρυμμένες δυνάμεις που από την ευημερία των προηγουμένων ετών είχαν πέσει σε λήθαργο.

Συχνά σκέφτομαι πόση δύναμη θα έπρεπε να αντλήσουν από μέσα τους οι Έλληνες για να ξεσηκωθούν ενάντια στον τουρκικό ζυγό μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Πρώτα ο Έλληνας έπρεπε να επαναστατήσει μέσα του.

Ευκολότερα ήταν τότε τα πράγματα;

Η εκκίνηση αυτής της "αναδόμησης" της ζωής μας γίνεται με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που φανταζόμαστε. Όχι με διαδηλώσεις και πορείες, ούτε με συσσίτια και φιλανθρωπίες. Τα πρώτα δεν έχουν δείξει να αλλάζουν τελικά ουσιώδη πράγματα και τα τελευταία απλά μας κρατάνε στην ζωή.

Το θέμα είναι πώς θα ζήσουμε αυτή την ζωή.

Κάθε Νέα Χρονιά θέτουμε νέους στόχους.

Αυτή η διαδικασία όμως γίνεται σωστά;

 Έχουμε θέσει τον σωστό στόχο ή μας έχει ξεφύγει κάτι καθοριστικό;

Κάτι που αλλάζει τα πράγματα γιατί αλλάζει πρώτα εμάς τους ίδιους.

Να η αρχή του νήματος!

Το παρακάτω απόσπασμα κάτι μας λέει:

Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ

Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους τους αναγνώστες μας.

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες και εορτάζουσες.

Το ντοκυμαντέρ που ακολουθεί είναι μοναδικό σε εικόνα και ήχο όσο και από άποψη περιεχομένου.

Η ζωή και το έργο του Μεγάλου Βασιλείου και οδοιπορικό στην Καπαδοκία με σπάνιες εικόνες από την περιοχή.

 

 

 



Για την Βασιλειάδα, την πόλη που ίδρυσε ο Μέγας Βασίλειος με ιδρύματα, σχολεία και φροντίδα για τους άρρωστους, φτωχούς, ανήμπορους και παιδιά, καθώς και για να διαβάσετε θαύματα του Μεγάλου Βασιλείου αλλά και τον τρόπο να τον προσεγγίσουν τα παιδιάκάντε κλικ εδώ:

ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΑΪ-ΒΑΣΙΛΗ

Για να ξεχωρίσουν τα παιδιά την αλήθεια από το ψέμμα, απλούς τρόπους θα βρούμε εδώ:

Ο ΑΪ - ΒΑΣΙΛΗΣ: ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΜΑΤΑ.

(Διαβάστε το περιστατικό με τα παιδιά του Δημοτικού):

"...Ας φροντίσουμε όμως να μιλήσουμε έγκαιρα στα παιδιά για την σωστή μορφή του Μέγα Βασιλείου γιατί, όταν μεγαλώσουν αρκετά και αρχίσουν να ξεχωρίζουν από μόνα τους την αλήθεια απ' το ψέμα, εάν δεν τους έχουμε μεταδώσει Θεό και δεν έχουν γνωρίσει τα μυστήριά Του, τότε θα αρνηθούν τον ψεύτικο άι-Βασίλη αλλά δεν θα τους έχει μείνει πλέον και τίποτα να πιστεύουν, κανένας να τον αντικαταστήσει..."

 ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ!