Το "χάπι νιου γίαρ" δεν έρχεται μόνο του. Το δημιουργούμε εμείς, συχνά κόντρα και ενάντια σε αντίξοες καταστάσεις. Στο χέρι μας είναι.
Και είναι ανεξάρτητο από εκλογές, πολιτική, τρόικα, εφορίες και οικονομική κατάρρευση.
Λίγο παράτολμο ακούγεται αυτό, αλλά τελικά ΕΜΕΙΣ, ο εσωτερικός μας Άνθρωπος, αυτός που κατέχει την δύναμη, την πίστη, την υπομονή και την ελπίδα, καλείται να βγάλει στην επιφάνεια αυτές τις κρυμμένες δυνάμεις που από την ευημερία των προηγουμένων ετών είχαν πέσει σε λήθαργο.
Συχνά σκέφτομαι πόση δύναμη θα έπρεπε να αντλήσουν από μέσα τους οι Έλληνες για να ξεσηκωθούν ενάντια στον τουρκικό ζυγό μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς. Πρώτα ο Έλληνας έπρεπε να επαναστατήσει μέσα του.
Ευκολότερα ήταν τότε τα πράγματα;
Η εκκίνηση αυτής της "αναδόμησης" της ζωής μας γίνεται με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που φανταζόμαστε. Όχι με διαδηλώσεις και πορείες, ούτε με συσσίτια και φιλανθρωπίες. Τα πρώτα δεν έχουν δείξει να αλλάζουν τελικά ουσιώδη πράγματα και τα τελευταία απλά μας κρατάνε στην ζωή.
Το θέμα είναι πώς θα ζήσουμε αυτή την ζωή.
Κάθε Νέα Χρονιά θέτουμε νέους στόχους.
Αυτή η διαδικασία όμως γίνεται σωστά;
Έχουμε θέσει τον σωστό στόχο ή μας έχει ξεφύγει κάτι καθοριστικό;
Κάτι που αλλάζει τα πράγματα γιατί αλλάζει πρώτα εμάς τους ίδιους.
Να η αρχή του νήματος!
Το παρακάτω απόσπασμα κάτι μας λέει:
"...Ο χρόνος τρέχει και δεν περιμένει αυτόν που αργοπορεί. Οι ημέρες φεύγουν βιαστικά και προσπερνούν τον οκνηρό.
Και όπως δεν είναι δυνατόν να σταματήσει κανείς το ρεύμα του ποταμού, εκτός αν κάποιος χρησιμοποιήσει όπως πρέπει το νερό, αφού το ανακόψει, κατά την πρώτη συνάντηση και ορμή, έτσι ούτε το χρόνο που τρέχει σύμφωνα με την αναγκαστική πορεία, μπορεί να συγκρατήσει, ούτε αφού περάσει να τον ανακαλέσει προς τα πίσω, εκτός αν κάποιος τον προλάβει, όταν έρχεται.
Και γι’ αυτό κράτησε την εντολή του Θεού (που άκουσες σήμερα), γιατί φεύγει και εφάρμοσέ την, και αφού την συλλάβεις από παντού, άρπαξέ την στην αγκαλιά σου..."
Mέγας Βασίλειος, (Εν λιμώ και αυχμώ, 7, ΕΠΕ 7, 154 – ΒΕΠ 54, 85 – MG 31, 324BC).
"...Ο χρόνος τρέχει και δεν περιμένει αυτόν που αργοπορεί. Οι ημέρες φεύγουν βιαστικά και προσπερνούν τον οκνηρό.
Και όπως δεν είναι δυνατόν να σταματήσει κανείς το ρεύμα του ποταμού, εκτός αν κάποιος χρησιμοποιήσει όπως πρέπει το νερό, αφού το ανακόψει, κατά την πρώτη συνάντηση και ορμή, έτσι ούτε το χρόνο που τρέχει σύμφωνα με την αναγκαστική πορεία, μπορεί να συγκρατήσει, ούτε αφού περάσει να τον ανακαλέσει προς τα πίσω, εκτός αν κάποιος τον προλάβει, όταν έρχεται.
Και γι’ αυτό κράτησε την εντολή του Θεού (που άκουσες σήμερα), γιατί φεύγει και εφάρμοσέ την, και αφού την συλλάβεις από παντού, άρπαξέ την στην αγκαλιά σου..."
Mέγας Βασίλειος, (Εν λιμώ και αυχμώ, 7, ΕΠΕ 7, 154 – ΒΕΠ 54, 85 – MG 31, 324BC).
Ας μην κάνουμε την λάθος επανάσταση και ας μην περιμένουμε από άθεους πολιτικούς να μας σώσουν. Ξεκινάμε την αλλαγή από εμάς τους ίδιους, από τον εαυτό μας και φτάνουμε στον Θεό.
Έτσι θα αποκτήσουμε και τα σωστά κριτήρια για να αλλάξουμε σταδιακά και όλα τα ενδιάμεσα που μας αφορούν: Ζωή, Φίλους, Οικογένεια, σωστές επιλογές, σωστές εκλογές...
Όσο για το Κράτος και την ξέφρενη αυτοκαταστροφική του πορεία;
Αν υπάρχουν άνθρωποι θετικοί, υπάρχει πάντοτε Ελπίδα.
Και τελικά, υπάρχει και Θεός.
Και Αυτός δεν έχει βάλει ακόμα την υπογραφή Του στην τύχη μας.
Καλή και ευλογημένη η νέα χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου