Ο Άι-Βασίλης και τα δώρα:
Σε κάποιο δημοτικό σχολείο κάποτε, κανόνισαν οι γονείς να ντυθεί κάποιος πατέρας Άι-Βασίλης και να μοιράσουν δώρα στα παιδιά του Δημοτικού μετά τη λήξη της χριστουγεννιάτικης γιορτής τους. Ο πατέρας, επειδή ήθελε να προσφέρει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη χαρά στα παιδιά, παρήγγειλε στολή από το εξωτερικό, πολύ καλής ποιότητας, για να ζωντανέψει την φανταστική ιδέα που είχαν πλάσει τα παιδιά για τον άι-Βασίλη από τις ταινίες. Παράλληλα φρόντισε να επισκεφθεί και τρία νηπιαγωγεία ενώ πήρε αρνητική απάντηση στην προσφορά του να παρουσιαστεί σαν Άι-Βασίλης στο Ορφανοτροφείο και στο Παιδιατρικό τμήμα του Νοσοκομείου της μικρής πόλης όπου ζούσε. Κάποια παιδιά του Δημοτικού είχαν ήδη πληροφορηθεί ποιός θα ήταν ο Άι-Βασίλης. Όταν λοιπόν ο πατέρας έφτασε, αυτά άρχισαν να τον κοροϊδεύουν. Τα υπόλοιπα παιδιά ξετρελλάθηκαν. Η στολή ήταν τόσο πειστική που πραγματικά νόμιζαν ότι είχαν δει τον αληθινό άι-Βασίλη. Φεύγοντας όμως από κει, τα ίδια "πολύξερα" παιδιά (Γ΄και Δ΄Δημοτικού) αλλά και οι γονείς τους ειρωνεύτηκαν τον "βλάκα πατέρα που έγινε γελοίος" για χάρη των δικών τους παιδιών. Ο "άι-Βασίλης" τους απάντησε καταλλήλως και τους αποστόμωσε πριν...ανέβει στους τάρανδους και φύγει μακριά.
Ηθικό δίδαγμα: Χειρότερο από το να υπάρχουν παιδιά που πιστεύουν σε έναν ψεύτικο άι-Βασίλη είναι το να υπάρχουν παιδιά που δεν πιστεύουν σε κανέναν άγιο Βασίλη. Είναι φοβερό τα παιδιά να έχουν χάσει εντελώς την πίστη τους ακόμα και για τα παραμύθια. Τότε, αυτοί οι γονείς τι έχουν αφήσει στην ψυχή του παιδιού τους να πιστεύει;
Ναι, ο χαριτωμένος γεροντάκος με την κόκκινη στολή είναι καθαρά εμπορικό δημιούργημα. Παρ' όλα αυτά ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας και επομένως επιτρέπει στο παιδί να αφήσει στην ψυχή του ένα άνοιγμα πίστης σε κάτι υπερφυσικό, κάτι που έρχεται από τον ουρανό και μας δίνει χαρά με τα δώρα του. Και, όσο παραμένει αυτό το άνοιγμα ανοικτό, μπορούμε την κατάλληλη στιγμή να εδραιώσουμε την αληθινή μορφή του Μέγα Βασιλείου μέσα από την κουβέντα που θα έχουμε σαν γονείς, παππούδες, νονοί, δάσκαλοι, πνευματικοί ή κατηχητές με το παιδί. Όταν θα έχει μεγαλώσει λίγο το παιδί, θα μπορεί να καταλάβει και να ξεχωρίσει την φαντασία από την πραγματικότητα. Και τότε του εξηγούμε διακριτικά την αλήθεια, χωρίς να ισοπεδώσουμε εντελώς αυτό που μέχρι τότε πίστευε ως αληθινό: πραγματικά, κάθε δώρο, "κάθε τέλειο δώρο, κατεβαίνει από πάνω (εν. από τον Ουρανό)" (λόγια από την Θεία Λειτουργία) και, ναι, ο Άι-Βασίλης υπάρχει, ζει, μας ακούει, ξέρει τι θέλουμε και αν το χρειαζόμαστε πραγματικά και είναι για καλό μας, πραγματοποιεί την ευχή μας. Χρειάζεται να τονίσουμε ότι ο Άι-Βασίλης από την Καισαρεία (όχι από τον Βόρειο Πόλο) δεν έχει δράση μόνο την 1η Ιανουαρίου αλλά όλο τον χρόνο. Επομένως, διαρκεί περισσότερο. Αυτό ανακουφίζει τα παιδιά που ενδεχομένως δεν πήραν ακριβώς αυτό που ζήτησαν τα Χριστούγεννα (γιατί μας ζητάνε τον ουρανό με τ' άστρα).
Ας φροντίσουμε όμως να μιλήσουμε έγκαιρα στα παιδιά για την σωστή μορφή του Μέγα Βασιλείου γιατί, όταν μεγαλώσουν αρκετά και αρχίσουν να ξεχωρίζουν από μόνα τους την αλήθεια απ' το ψέμα, εάν δεν τους έχουμε μεταδώσει Θεό και δεν έχουν γνωρίσει τα μυστήριά Του, τότε θα αρνηθούν τον ψεύτικο άι-Βασίλη αλλά δεν θα τους έχει μείνει πλέον και τίποτα να πιστεύουν, κανένας να τον αντικαταστήσει, όπως ακριβώς την έπαθαν τα παιδιά αυτά του Δημοτικού.
Ευκαιρία τότε να μιλήσουμε και για τους υπόλοιπους ουράνιους "φίλους" μας που μας βλέπουν, μας ακούν και μας καταλαβαίνουν. Τον Χριστό (οποσδήποτε και όχι μόνο λόγω των ημερών), την Παναγία, τον άγιό μας και τον φύλακα άγγελό μας. Αν ο γονιός ανατρέξει στην μνήμη του, θα ανακαλύψει ένα ή περισσότερα παράξενα - θαυμαστά - περιστατικά που μπορεί να θεωρηθούν και τυχαία ή συμπτώσεις. Ας αναρωτηθεί όμως, μήπως κάποιος τον άκουσε; Μήπως κάποιος τον προστάτεψε;
Κάποτε, ένα πανέμορφο και πάμφτωχο κοριτσάκι με γαλάζια μάτια, για τα Χριστούγεννα δεν είχε ούτε παλτό να φορέσει. Πεθήμησε μέσα της να είχε ένα παλτουδάκι γαλάζιο, όπως τα μάτια της. Την επόμενη μέρα η δασκάλα της την πήρε παράμερα και της έδωσε ένα δώρο: ένα γαλάζιο παλτό, σαν τα μάτια της. Τα Χριστούγεννα εκείνα στην εκκλησία το κοριτσάκι φόραγε το καινούριο του παλτό και καμάρωνε χαρούμενο. (Αληθινή ιστορία)
Όλοι μας θα ζήσουμε κάποτε όχι μόνο ένα, αλλά πολλά θαύματα (και πολλά πρωτοχρονιάτικα θαύματα), τα δικά μας θαύματα, τα προσωπικά. Αυτά που θα θέλει ο Θεός να δείξει σε εμάς. Θα δούμε συχνά την ζωή μας να μας πραγματοποιεί κρυφές ευχές (πρωτοχρονιάτικες και μη) και βαθειές, πραγματικές ανάγκες. Και όλα αυτά θα τα διηγούμαστε κάποτε στα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας, διαβεβαιώνοντάς τα ότι ο Άι-Βασίλης υπάρχει και μας ακούει και μας στέλνει τα δώρα του. Και μαζί με τον Άι-Βασίλη, ευκαιρία να μιλήσουμε για τα θαύματα του Χριστού μας, τις Παναγίας και των αγίων μας, καθώς και για τις υπέροχες διηγήσεις της Βίβλου που ανοίγουν τους πνευματικούς ορίζοντές μας.
Ας μην αφήσουμε λοιπόν την καρδιά τους να κλείσει και να αρνηθεί το θαύμα και τα δώρα του ουρανού.
Τι δώρα θα κάνουμε φέτος, με τέτοια οικονομική κρίση;
Με τέτοια οικονομική κρίση, τι δώρο να κάνεις; Συχνά τα δώρα μας είναι χρήσιμα, κάτι που λείπει στον άλλον και το χρειάζεται είτε για χρήση είτε για να ομορφήνει τον χώρο του. Συχνά όμως, είναι άχρηστα και δεν εξυπηρετούν μια βαθύτερη ανάγκη.
Ειδικά τώρα που ό,τι πάρουμε κοστίζει γιατί έχουμε ανάγκη και το ελάχιστο ευρώ, πέρα από τα δώρα τα οποία δεν μπορούμε να αποφύγουμε (πχ. προς τα παιδιά ή ένα πολύ αγαπητό μας πρόσωπο)ας περάσουμε και σε μια άλλη διαδικασία:
Σίγουρα υπάρχουν δώρα που δεν κοστίζουν τόσο χρηματικά αλλά μόνο από άποψη φροντίδας και ενδιαφέροντος. Αυτά είναι τα ψυχικά δώρα: Στοργή στον σύζυγο, ενδιαφέρον και γλυκά λόγια στην σύζυγο, αγάπη και σεβασμό στα παιδιά και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, πιο υγειινή διατροφή και σνάκ για όλους, φροντίδα και "υιοθεσία" ενός ηλικιωμένου ή άπορου ατόμου, που ζει μόνο και εγκαταλελειμένο (συχνά τέτοια άτομα ανοίκουν και στο δικό μας σόι), μια καλή και ενθαρρυντική κουβέντα κάθε μέρα σε κάθε μέλος της οικογένειάς μας, επίσκεψη τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο σε κάποιο ίδρυμα όχι απαραίτητα με χρηματικό δώρο αλλά με ένα κέικ ή την οργάνωση ενός πάρτυ για τους ένοικους του ιδρύματος, θετικά σχόλια για τον εαυτό μας και τους άλλους, ανεκτικότητα στα λάθη των άλλων και ειδιά των ατόμων της οικογένειάς μας (με τα οποία συνήθως είμαστε πιο σκληροί και προσβλητικοί, λόγω οικειότητας).
Και σίγουρα προστίθενται στη λίστα η διόρθωση και εξάλειψη των δικών μας ελλατωμάτων: το να κόψουμε το τσιγάρο, τα άσχημα λόγια και την βλασφημία, την μοιχεία (είναι σοβαρό λάθος, όσο και αν μας φαίνεται αμελητέο επειδή το κάνουν όλοι), τον θυμό και τα νεύρα ειδικά προς τα παιδιά μας και τα πιο κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα, τα χαρτιά και τα τυχερά παιχνίδια τα οποία μας απορροφούν πολυτιμότατο χρόνο και χρήμα από την οικογένεια αλλά και από την ίδια μας την ζωή. Να εξαλείψουμε τις σκέψεις απαισιοδοξίας και αμφιβολίας για την ζωή μας και τον εαυτό μας που μας βαραίνουν καθημερινά αλλά και την έλλειψη ονείρων, οραμάτων, σκοπών και στόχων. Να θέσουμε στόχους στη ζωή μας και το ίδιο να ωθήσουμε τους άλλους να κάνουν και να επιστρατεύσουμε τις δυνάμεις μας ώστε να βγούμε από την ακινησία και την παράλυση.
Τέλος, να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να διορθώσει κάτι ή να νοιώσει καλύτερα με το να βοηθήσουμε και εμείς κάποιον άλλο που έχει το ίδιο (ή και άλλο) πρόβλημα με εμάς και κάνοντας μια εύκολη καλή πράξη την ημέρα (πχ. το να πούμε σε κάποιον μια καλή κουβέντα ή το να μην πούμε την κακή και προσβλητική κουβέντα) και μία πιο "δύσκολη" τον μήνα (πχ. να κάνουμε εκείνη την επίσκεψη που είπαμε σε ένα ίδρυμα, να προσφέρουμε εθελοντική εργασία κάπου ή να φτιάξουμε ένα κέικ για την γριούλα που ζει μόνη της στην ίδια πολυκατοικία με εμάς).
Η λίστα είναι ατελείωτη αλλά όχι πολυέξοδη. Ο μόνος κόπος που απαιτεί είναι να βγούμε λίγο από το κουκούλι που μας σκεπάζει ερμητικά και να "δούμε" λίγο και τους άλλους. Και τότε θα συμβεί το θαύμα: θα αλλάζει η ζωή μας μέρα με την μέρα, η πορεία των παιδιών μας θα πηγαίνει καλύτερα, το ίδιο και οι σχέσεις μεταξύ μας. Στα επαγγελματικά και οικονομικά μας κολλήματα θα βρίσκουμε λύσεις και διεξόδους και εμείς οι ίδιοι θα αρχίσουμε να αποκτούμε ανωτερότητα. Και ακόμα περισσότερα που ο καθένας μας θα διαπιστώσει και θα καταγράψει σαν "μικρά καθημερινά θαύματα" σε όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Αρκεί όλα αυτά να μην τα κάνουμε ψυχρά, χωρίς συναίσθημα και ενδιαφέρον αλλά με αγάπη και φροντίδα. Γιατί "ιλαρό (χαρούμενο) δότη αγαπάει ο Θεός". Ο Ίδιος έχει θέσει τον όρο κάθε προσφορά που κάνουμε να την κάνουμε επειδή το θέλουμε, με αγάπη και ευχαρίστηση. Αν δεν το θέλουμε, δεν θα δούμε αλλαγή στη ζωή μας.
Ας σκεφθούμε λοιπόν απλά: τι μπορούμε να κάνουμε με ευχαρίστηση και όχι με το ζόρι; Αυτό ας κάνουμε. Ακόμα και το πιο μικρό αν το κάνουμε με καλή καρδιά μετράει για μεγάλο.
Καλή αρχή στην νέα μας ζωή!
Και τώρα, μερικές απλές πληροφορίες για να ξέρουμε και εμείς ποιός είναι (όχι "ήταν") ο Μέγας Βασίλειος.
Ιδού τι δημιούργησε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος στην Βασιλειάδα, μαζί με ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα (πληροφορίες από το διαδίκτυο):
Ο Άγιος Βασίλειος, γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου και παρέδωσε το πνεύμα του στο Θεό την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. σε ηλικία 49 ετών.
Ο Άγιος Βασίλειος, βοηθούσε πάντοτε τους αδικημένους και κουρασμένους, τους πεινασμένους και τους αρρώστους, ανεξάρτητα από το γένος, τη φυλή και το θρήσκευμα. Έτσι ίδρυσε ένα πρότυπο και για τις μέρες μας κοινωνικό και φιλανθρωπικό σύστημα, τη «Βασιλειάδα».Ένα συγκρότημα που περιελάμβανε νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο και ξενώνα για τη φροντίδα και ιατρική περίθαλψη των φτωχών, αρρώστων και ξένων.
Ο Μ. Βασίλειος, εκτός των άλλων έργων του,
έγραψε και εκτενή και κατανυκτική Θεία Λειτουργία
που τελείται 10 φορές το χρόνο:
την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του),
τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής,
τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων,
την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο.
Απολυτίκιο. Ήχος α’.
Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος σου,
ως δεξαμένην τον λόγον σου
δι’ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας,
την φύσιν των όντων ετράνωσας,
τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας,
Βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ όσιε,
Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Ο Μέγας Βασίλειος και η Βασιλειάδα.
Η Βασιλειάδα είναι η πολιτεία πρότυπο που έκτισε ο Μέγας Βασίλειος για να περιθάλψει τους ανθρώπους με δυσκολίες διαβίωσης. Επρόκειτο για ένα φιλανθρωπικό έργο μεγάλης διάστασης. Παρόμοιο σήμερα είναι το έργο της ορθοδόξου ιεραποστολής, καθώς οι ιερείς μας στις χώρες της Αφρικής όπου ιδρύουν ναούς, κτίζουν παράλληλα και σπίτι ιερέα, πνευματικό κέντρο, σχολείο, νοσοκομείο, ανοίγουν πηγάδια, εκπαιδεύουν τους ντόπιους στην γεωργία και την κτηνοτροφία αλλά και στην ανοικοδόμηση ναών και την καλλιτεχνία τους, ενώ στις μεγάλες πόλεις ιδρύουν εκπαιδευτήρια, τεχνικές σχολές, σχολές μουσικής και αγιογραφίας...και όλα αυτά δωρεάν για τους φτωχούς ντόπιους.
Περισσότερες λεπτομέρειες για αυτή την πόλη-πρότυπο που, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, κάτι τέτοιο μας χρειάζεται:
Βασιλειάδα” ονομάστηκε από τον ιστορικό Σωζόμενο (5ος αι.μ.Χ.) η φιλανθρωπική Πολιτεία που κατασκεύασε ο Μέγας Βασίλειος έξω από την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Στο κτιριακό της συγκρότημα περιλαμβανόταν
ο μεγαλοπρεπής Μητροπολιτικός Ναός
η κατοικία του Επισκόπου
οι κατοικίες των κληρικών, μοναχών και όσων διακονούσαν
κατοικίες για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό
κτίρια εργαστηρίων και τεχνιτών
οι ξενώνες για φιλοξενούμενους
ξενώνες για φτωχούς
Νοσοκομείο
Λεπροκομείο και νοσηλευτήριο λοιμωδών νοσημάτων
Γηροκομείο
Ορφανοτροφείο
Τεχνικές Σχολές για νέους
Τα εγκαίνια της Βασιλειάδας έγιναν στις 5 Σεπτεμβρίου του 374 μ.Χ.
Πώς φτάσαμε από τον Μέγα Βασίλειο από την Καισαρεία στον άι-Βασίλη και τους πάγους του Βορρά; Την πορεία αυτή μας περιγράφει θαυμάσια η Αναστασία στο ιστολόγιό της ΑΓΡΑΜΠΕΛΗ
Γιατί κόβουμε Βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά;
Από το θαυμάσιο ιστολόγιο Παιδικά βρήκαμε πολύ υλικό για τα Χριστούγεννα. Ψάξτε το και εσείς. Παραθέτουμε ενδεικτικά την "Ιστορία της Βασιλόπιτας"
|
Χριστούγεννα και Παράδοση
Η ιστορία της Βασιλόπιτας
Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, πριν από 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία.
Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.
Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν , ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.
Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε ο Μέγας Βασίλειος βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.
Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι , η βασιλόπιτα που έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.
Στη Μάνη συνηθίζουνε και λένε
«Του Χριστού χριστόψωμα,
τα Φώτα τηγανίδες
και τη Λαμπρή τυρόπιτες
τ' Άγιου Πετριού κουλούρες»
Η βασιλόπιτα έχει έχει πάντα την πρώτη θέση στο Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι,
πλάι στους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, τις δίπλες και τα άλλα γλυκά. |
|
|
Ο ΑΙ' ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
Τον γιορτάσαμε στις 20 Οκτωβρίου. Οι Κεφαλονίτες σε όλο τον κόσμο έχουν γνωρίσει την ισχυρή προστασία του στην καθημερινή τους ζωή. Το ίδιο και όποιος πιστός ή προσκυνητής τον επικαλείται. Μαζί με τους υπόλοιπους Κεφαλλήνες αγίους προστατεύουν το νησί απ' άκρη σ' άκρη. Και μαζί με τους επίσης δύο ξακουστούς αγίους, τον αγ. Διονύσιο της Ζακύνθου και τον άγιο Σπυρίδωνα της Κέρκυρας, προστατεύουν όλο το Ιόνιο. Οι άγιοι βοήθειά μας!
Τι έγινε με την συμμετοχή μας στον διαγωνισμό του Γραφείου Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με θέμα
" Στιγμές και εικόνες από τη Γειτονιά μας" ;
Πατήστε εδώ και θα δείτε:
Παρακάτω θα δείτε περισσότερες λεπτομέρειες από τα έργα συμμετοχής του κατηχητικού μας στον διαγωνισμό αλλά και λίγες σκηνές από την τελευταία μας συνάντηση στο Κοινοτικό Κέντρο Πόρου. Περισσότερες φωτογραφίες προσεχώς.
Όταν τελειώσαμε την ζωγραφική στα καβαλέτα, τα τακτοποιήσαμε, αδειάσαμε την αίθουσά μας και την αποχαιρετήσαμε
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΚΕΙ
ΤΟΣΕΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ.
Τώρα είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε περισσότερα, προς το παρόν στον Εξώστη της Εκκλησίας.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ;
ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ
Η μεγάλη δοκιμασία των νέων.
Άλλοι προσπάθησαν πολύ και άλλοι λίγο.
Άλλοι προσπαθούσαν συνεχώς και άλλοι τελευταία στιγμή.
Θυμάστε την αναστάσιμη ευχή του Ιωάννου Χρυσοστόμου;
"...Όσοι νηστέψατε και όσοι δεν νηστέψατε, χαρείτε...Ας μην θρηνεί κανένας για τα πταίσματά του..."
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι, όπως και να΄χει, κάνατε την προσπάθειά σας, έστω και την τελευταία στιγμή. Αυτό αρκεί για τώρα. Συγκεντρωθείτε στις εξετάσεις με πολύ προσευχή και λιγότερη αγωνία. Θα δείτε θαύμα να γίνεται: να ξεπερνάτε τον εαυτό σας.
Μην σας καταβάλλει η απελπισία. Και, ό,τι δεν πάει καλά, να θυμάστε: Όλα διορθώνονται!
Καμία αποτυχία δεν είναι τόσο φοβερή. Το μέλλον κρύβει πολλά: στιγμές χαράς και, φυσικά και λύπης, επιτυχία αλλά και απογοήτευση. Ε, και;
Εδώ είμαστε να τα ζήσουμε όλα και να προσπαθήσουμε με περισσότερο πείσμα και συγκέντρωση στην επόμενη ευκαιρία.
Προσέξτε μόνο την διατροφή σας να είναι πλήρης, με πολύ νερό (χωρίς καφέ μέσα!), ξεκούραση, λίγη παρέα με τους φίλους για ξελασκάρισμα, γέλιο και αστεία, και ξανά πίσω στο διάβασμα (όχι έως εξόντωσης). Με χαρά και αισιοδοξία.
Επειδή η περίοδος αυτή είναι εξαιρετικά ζόρικη, πιο πολύ ψυχολογικά παρά από άποψη ύλης, όταν νοιώσετε ότι σπάτε, δοκιμάστε την προσευχή.
Δεν ξεκουράζει απλώς, δεν είναι μόνο αγχωλυτικό αλλά, κυρίως, φωτίζει και καθοδηγεί τα παιδιά.
Μην παραλείπετε να εκκλησιάζεστε, λόγω διαβάσματος. Η Θεία Λειτουργία μας ανεβάζει στον ουρανό και αυτό μας χρειάζεται τώρα, σε εσάς και εμάς.
Την ώρα των εξετάσεων, αν κάτι δεν ξέρετε, διατηρείστε την ηρεμία σας και απλά...προσευχηθείτε σιωπηλά.
Το αποτέλεσμα θα σας καταπλήξει.
Αν τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θα θέλατε, μην απελπιστείτε!
Απλά ξεκουραστείτε και ανασυνταχθείτε για το μέλλον. Αναθεωρείστε την πορεία σας, δείτε τι πήγε λάθος και, στο κάτω - κάτω, οι ευκαιρίες δεν τελειώνουν.
Την επόμενη φορά, με καθαρότερο κεφάλι και λιγότερα μαθήματα, θα τα καταφέρετε καλύτερα.
ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!
ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ
Είναι δυνατόν το παιδί μας να περνάει αυτή την κατάσταση...
ή αυτή την κατάσταση...
και να μην συμπάσχει ή να μην συγκινείται όλη η οικογένεια;
Όταν μέσα στην ψυχή των παιδιών μας όλα έχουν ισοπεδωθεί από την αγωνία, ίσως όχι τόσο των εξετάσεων αλλά των αποτελεσμάτων - του φόβου της αποτυχίας, του τι θα πουν οι γονείς, αν θα θεωρήσουν τα παιδιά τους ανεπαρκή- υπάρχει κανείς που να μπορέσει να κατηγορήσει τα παιδιά αυτά γι' αυτό που κατάφεραν;
Ας μην είμαστε πολύ αυστηροί με τα παιδιά την στιγμή των διαγωνισμών και των αποτελεσμάτων. Κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους, ναι, γιατί τότε υπάρχει το περιθώριο βελτίωσης και δεν έχουν την πίεση της τελικής βαθμολογίας. Την περίοδο των εξετάσεων όμως, όσο και αν αυτό μας φαίνεται δύσκολο, ας είμαστε πιο επιεικείς με τα παιδιά μας. Όσο "αναίσθητα" και αν μας φαίνονται, στο βάθος στενοχωριούνται.
Είτε είμαστε ικανοποιημένοι από τα παιδιά μας είτε όχι, ακόμα και αν ξέρουμε ότι θα μπορούσαν να τα είχαν καταφέρει καλύτερα, ας θυμηθούμε: εμείς, ως νέοι, υπήρξαμε άψογοι; Πάντα τέλειοι στις υποχρεώσεις μας; Δεν υπήρξαν στιγμές που δεν είμασταν ο καλύτερός μας εαυτός αλλά απλώς ο μέτριος ή ο χειρότερος;
Αν όχι, αν πάντα είμασταν άψογοι, τότε ή είμαστε από τις ελάχιστες εξαιρέσεις ή...κάτι δεν πήγαινε καλά με την παιδική μας ηλικία και την εφηβεία! Μάλλον πολύ πίεση φάγαμε την οποία τώρα μεταδίδουμε με τη σειρά μας στα παιδιά μας και, ίσως, δεν το καταλαβαίνουμε.
Το "ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα" που είπε ο Χριστός, βρίσκει εφαρμογή και σε αυτή την περίπτωση. Τότε, δεν βρέθηκε κανείς να ρίξει την πρώτη πέτρα. Τώρα, μπορεί να βρεθεί κάποιος να την ρίξει στο παιδί του; Φυσικά, για έναν γονιό είναι βαρειά η κακή επίδοση του παιδιού του στο σχολείο. Μπορεί αυτό να σημαίνει πιθανή μελλοντική αποτυχία στην δουλειά του. Με ποιά κριτήρια όμως κρίνουμε το παιδί μας; Με βάση τις προσωπικές του δυνατότητες ή τις δικές μας; Υπάρχουν παιδιά που δυσκολεύονται στα γράμματα αλλά έχουν φιλότιμο και προσπαθούν. Παρ' όλα αυτά, δεν καταφέρνουν να βγάλουν πάνω από 15 ή 16 στην βαθμολογία. Άλλα παιδιά είναι έξυπνα αλλά αδιάφορα. Ενώ μπορούν εύκολα να πιάσουν το 17, 18 ή 19, βγάζουν 16 σε πολλά μαθήματα. Ενώ για το πρώτο παιδί το 16 είναι άθλος, κατόρθωμα, για το δεύτερο παιδί είναι προσωπική αποτυχία, και αυτό γιατί αδιαφόρησε.
Στην πατερική μας παράδοση, ο αθλητής (ο κάθε άνθρωπος που προσπαθεί σε κάθε τομέα) παίρνει έπαθλο με βάση τον αγώνα του και τις δυνατότητές του και όχι με βάση το αποτέλεσμα. Θα δούμε τότε στη ζωή μας ότι το αποτέλεσμα, ακόμα και αν είναι μικρό, συμπληρώνεται από άλλους παράγοντες και ευπαυξάνει.
Με άλλα λόγια, αν κάποιος μαθητής, μετά από πολύ προσπάθεια, βγάλει 16 μέσο όρο, τότε έχει δώσει το 70, 80, 90 ή 100% των δυνατοτήτων του και αν συνεχίσει έτσι θα δει ότι στη ζωή του μπορεί το αποτέλεσμα να είναι μικρό αλλά θα έρχονται άλλοι παράγοντες να τον βοηθούν στο έργο του, στη δουλειά του, στην κάθε προσπάθειά του.
Αν αντίθετα, για να βγάλει 16 δεν προσπάθησε παρά ελάχιστα, γιατί είναι έξυπνος, τότε αυτός ο μαθητής θα δει στη ζωή του ότι, παρά την εξυπνάδα του, θα έρχονται άλλοι να του πάρουν τη θέση και να τον προσπερνούν.
Τι κάνουμε όμως όταν βλέπουμε τέτοια λάθη στα παιδιά μας και νοιώθουμε ότι μας ντροπιάζουν;
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ!
Όπως είπαμε, δεν είναι σωστό να θεωρούμε τα παιδιά μας αναίσθητα και αδιάφορα. Στο βάθος ο εαυτός τους τα ενοχλεί αλλά και το διάβασμα τους φαίνεται βαρύ. Ειδικά αν έχουν φιλότιμο, τα παιδιά πληγώνονται από τα ίδια τους τα λάθη.
Από την άλλη, συχνά με την αδιαφορία απλώς αντιδρούν στις πιεστικές αξιώσεις των γονέων.
Ας προσέξουμε μήπως μπλέκουμε το μέλλον των παιδιών μας με τα δικά μας όνειρα και προσδωκίες. Δεν πρέπει, αυτό που καταφέραμε ή δεν καταφέραμε εμείς να το απαιτήσουμε από τα παιδιά μας. Δικό μας καθήκον είναι να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν εκείνα τι θέλουν, τι τους πηγαίνει, να τα ρωτήσουμε τι οράματα έχουν, να θέσουν στόχους, να πάρουν αποφάσεις και να δουλέψουν συνειδητά και με πρόγραμμα για να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους.
Στους έφηβους αυτές τις ημέρες πρέπει να μεταδώσουμε ηρεμία, αισιοδοξία, χαρά και συγχαρητήρια για την προσπάθεια που κάνουν, έστω και αν είναι ατελής. Να τους επαναφέρουμε απαλά αλλά σταθερά στο διάβασμα χωρίς να τους προσβάλλουμε και να τους στιγματίζουμε σαν "τεμπέληδες" ή "αποτυχημένους".
Μπορεί εμείς σαν γονείς να βλέπουμε ότι τα παιδιά μας θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα. Δεν έχει σημασία...σίγουρα θα μπορούσαν να είχαν διαβάσει και περισσότερο και νωρίτερα και καλύτερα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μόλις τώρα αρχίζουν να αντιμετωπίζουν τη ζωή και να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των σωστών και λάθος ενεργειών τους. Ας τα αφήσουμε να πάρουν το μάθημά τους με όσο το δυνατόν λιγότερη ψυχολογική πίεση.
Ό,τι και αν καταφέρουν, ας το δεχτούμε, ας το καταπιούμε, ας αφήσουμε το παιδί μας να ηρεμήσει από την αγωνία και,
αργότερα, μετά τα διαγωνίσματα, όταν θα είναι πιο χαλαρό, ας συζητήσουμε μαζί του για το αν έμεινε ευχαριστημένο με τον εαυτό του ή όχι και τι κρίνει ότι θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερα. Μην το αφήσετε όμως να κατηγορεί για την αποτυχία του το κράτος γιατί έβαλε δύσκολα θέματα, τους καθηγητές, το φροντιστήριο, τις παγίδες των θεμάτων, τις ασάφειες των βιβλίων, την δύσκολη ύλη...Ποιός είπε ότι η ζωή θα είναι εύκολη, ξεκάθαρη και χωρίς παγίδες; Θέλουν να μεγαλώνουν με δικαιώματα και ευκολίες χωρίς υποχρεώσεις, δυσκολίες, προσπάθεια και εμπόδια;
Μέσα από την διαδικασία των εξετάσεων, ήρθε η ώρα το παιδί να αρχίσει να μαθαίνει τη ζωή και να συνειδητοποιεί τις ευθύνες του και την σχέση "αιτία και αποτέλεσμα": Διαβάζω; Τα πάω καλά. Δεν διαβάζω; "Πατώνω". Αγχώνομαι; Μπλοκάρω. Προσπαθώ να σκεφθώ ήρεμα; Βρίσκω λύσεις και απαντήσεις.
Η σοφία των γονέων θα διδάξει τα παιδιά, ώστε να μάθουν να αξιολογούν σωστά τις καταστάσεις αλλά και τον εαυτό τους και να "παίρνουν το μάθημά τους", το μάθημα της ζωής.
Μην τα καταδικάσετε για ότι δεν πήγε καλά και μην υψώσετε πάνω από το μέσο τόνο το ύψος της φωνής σας.
Για την ώρα, τους αρκεί αυτό που περνάνε. Είναι από μόνο του πολύ οδυνηρό!
Πολλές εκκλησίες αυτή την εποχή και για όλη την περίοδο των εξετάσεων κάνουν Λειτουργία αλλά και Παράκληση για τους νέους που γράφουν διαγωνίσματα.
Ας εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία και να δώσουμε στον ιερέα τα ονόματα των παιδιών μας αλλά και των φίλων τους που διαγωνίζονται. Ακόμα και στο Άγιο Όρος κάνουν λειτουργίες για εφήβους και φοιτητές με το ειδικό αίτημα της ψυχικής και πνευματικής ενίσχυσής τους και για καλά αποτελέσματα. Μπορείτε και εκεί να στείλετε ονόματα για 40λείτουργο.
Αλλά και όλη η οικογένεια πρέπει να στηρίξει τους νέους που διαγωνίζονται, με την ομαδική της προσευχή.
Βάλτε τα παιδιά να κάνουν προσευχή, κυρίως τα πιο μικρά. Έχουν τόσο καθαρή καρδιά που η προσευχή τους φτάνει αμέσως στον θρόνο του Θεού και εισακούονται τα αιτήματα της οικογένειας (οποιαδήποτε αιτήματα, όχι μόνο για επιτυχία στις εξετάσεις αλλά και για σωστή καθοδήγηση στη ζωή τους, ηρεμία στην οικογένεια, σύνεση στα παιδιά, καλή πρόοδο στην επαγγελματική τους πορεία, στον γάμο τους, υγεία, ευτυχία κλπ.)
Έτσι, όλη η οικογένεια ενωμένη βαδίζει χέρι-χέρι στην επιτυχία. Ό,τι δεν πάει καλά, διορθώνεται. Αν το παιδί τσακίσει, ίσως και να μην διορθώνεται.
Γι' αυτό, ας αποφύγουμε τις υπερβολές!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Πλησιάζει η Μεγάλη Εβδομάδα.
Την Μεγάλη Τρίτη το πρωί, θα ζωγραφίσουμε και θα στολίσουμε τις λαμπάδες μας.
Καλή Ανάσταση
Kαθώς διανύουμε την Μεγάλη Σαρακοστή, να ένα μικρό και ευχάριστο φιλμάκι
με την κυρα-Σαρακοστή!
H Nηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Φτάσαμε πλέον στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τον μεγάλο φορτιστή των πνευματικών μπαταριών μας.
Αν σταθούμε στην δυσκολία της νηστείας, χάνουμε μια μεγάλη ευκαιρία εσωτερικού ξεμπερδέματος. Τι εννοούμε με αυτό;
Πριν από κάθε αθλητικό αγώνα και αναμέτρηση, οι προπονητές δίνουν οδηγίες για σωστή διατροφή και συστήνουν στους αθλητές τροφές που δίνουν ενέργεια και αυξάνουν την σωματική αντοχή. Αν εξετάσουμε προσεκτικά τις τροφές που προτείνουν ως ωφέλιμες και αυτές που πρέπει να αποφεύγουν οι αθλητές γιατί βαραίνουν το σώμα, θα δούμε ότι - λίγο ή πολύ - ερχόμαστε κοντά στην διατροφή των νηστειών μας.
Σκοπός της νηστείας είναι να ενδυναμώσει τον άνθρωπο όχι μόνο σωματικά αλλά και πνευματικά, ψυχικά, διανοητικά, συναισθηματικά.
Πολλοί που την δοκίμασαν μαρτυρούν ότι ένοιωσαν πιο δυνατοί ψυχικά, με πιο καθαρό πνεύμα και νου, λιγότερο ευέξαπτοι, ευαίσθητοι ή καταθληπτικοί.
Η νηστεία είναι η πρώτη εντολή που έδωσε ο Θεός στους Πρωτόπλαστους στον Παράδεισο. Δεν ήταν καθόλου βαρειά εντολή. Οι άνθρωποι την θεωρούν δύσκολη.
Όταν έχουμε συνηθήσει τα βαρειά φαγητά, τότε τα πιο ελαφριά πιάτα μας φαίνονται ανούσια, "δεν με κρατάνε καθόλου" λέμε.
Όταν όμως ανεβαίνει η χοληστερίνη, η κρεατινίνη, η αρτηριακή πίεση, το ζάχαρο και όλα τα συναφή, τότε θέλουμε δεν θέλουμε, με εντολή γιατρού πλέον, τα κόβουμε όλα.
Γιατί δεν δοκιμάζουμε κάτι πιο απλό; Να κρατήσουμε την εντολή της νηστείας και να έχουμε όλα τα οφέλη.
Αν δούμε την νηστεία ως δίαιτα μόνο, χάνουμε την πνευματική της διάσταση, η οποία είναι η εξής:
Κρατάω, όσο μπορώ καλύτερα, την εντολή του Θεού και αυτό έχει σαν συνέπεια ο ίδιος ο Θεός να δράσει πνευματικά σε κάθε πεδίο της ζωής μου.
Έτσι, δυναμώνουμε ψυχικά, απογοητευόμαστε λιγότερο, μπορούμε πλέον να συγκρατήσουμε τον θυμό, να κόψουμε το τσιγάρο, να διορθώσουμε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, βλέπουμε λύσεις για το γάμο μας ή την δουλειά μας, αποκτούμε σημεία επαφής με τα παιδιά μας, νοιώθουμε εσωτερική χαρά, ψυχική δύναμη, αισιοδοξία, ορμητικότητα να πάμε μπροστά, καθαρό πνεύμα και διαύγεια στην σκέψη, στο διάβασμα, στα μαθήματα, στα διαγωνίσματα...
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί τηρήσαμε την εντολή, όχι την δίαιτα!
Παρ' όλα αυτά, ως σωματική άσκηση, βλέπουμε τα καλά της και στο σώμα. Ξεκινώντας την νηστεία όπως μπορούμε, κόβοντας κάτι λίγο, αυτό που μπορούμε, βλέπουμε τον εαυτό μας να αποκτά την ικανότητα να λέει ΟΧΙ σε περισσότερα. Έτσι, σιγά-σιγά, φτάνουμε εκεί που πρέπει, χωρίς να εξαντληθεί ούτε το σώμα ούτε η θέληση αλλά, αντίθετα, να δυναμώσουν και τα δύο.
Η νηστεία είναι φοβερή άσκηση και για τα παιδιά: τα εξασκεί να λένε ΟΧΙ σε κάποιες τροφές, αλλά ο Θεός δρα και παραπέρα όπως είπαμε, και μαθαίνουν να λένε ΟΧΙ και σε άλλα πράγματα και καταστάσεις που τα βλάπτουν: αλμυρές τροφές, έργα στην τηλεόραση, σε κακές προτροπές φίλων, ενώ όσο μεγαλώνουν λένε ΟΧΙ και στο τσιγάρο, σε ουσίες, στο οινόπνευμα...
Εμείς κάνουμε το καθήκον μας και ο Θεός "το δικό" Του: αναλαμβάνει όλη μας τη ζωή. Θέλει και έχει αυτό το "καθήκον". Το κάνει από απέραντη αγάπη και όχι γιατί του το επέβαλε κανείς.
Έτσι, ακόμα και αν εμείς δεν κάνουμε το πρώτο βήμα, Αυτός περιμένει, μας κοιτάζει, προσπαθεί με κάθε τρόπο να δυναμώσει την θέλησή μας και μόλις πάρουμε την απόφαση να ξεκινήσουμε την νηστεία, όπως μπορούμε, Αυτός ξεκινά να φορτίζει πνευματικά τις μπαταρίες μας για να δυναμώσουμε και να αντέξουμε αλλά αλλάζει και την ζωή μας, γιατί κάθε φορά που τηρούμε κάποια εντολή, όλο το φάσμα της ζωής μας μετατρέπεται.
Τελειώνοντας, επειδή η νηστεία έχει σκοπό την ενδυνάμωση και όχι την εξόντωση, μπορούν να εξαιρεθούν από αυτήν άτομα με εξάντληση λόγω ασθενειών, γηρατειών, ακόμα και νέων με υπερκόπωση ή άλλες αδυναμίες σωματικές ή ψυχικές. Ο καλός Πνευματικός, λαμβάνοντας υπ' όψιν και τη γνώμη του γιατρού, θα καθορίσει με επιείκεια, κατανοώντας την κατάσταση, τι είναι αρκετό να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Άλλες ομάδες όπως οι έγκυοι, ενήλικες με οστεοπόρωση, τα παιδιά στην ανάπτυξη, οι νέοι που βρίσκονται σε καιρό εξετάσεων και μεγάλης φόρτισης πνευματικής και ψυχικής, μπορούν απλά να προσέξουν κάποια πράγματα και να ορίσουν τον τρόπο νηστείας που αντέχουν συζητώντας με τον γιατρό ή τους γονείς και τον πνευματικό ο οποίος θα δώσει και την πνευματική σφραγίδα ακόμα και στο ελάχιστο που μπορεί ο καθένας να νηστέψει.
Ας κάνουμε ένα όμορφο νηστήσιμο μενού, με διαφορετική ποικιλία τροφών από αυτές που είχαμε συνηθίσει, χωρίς να τρώμε πολύ από κάτι αλλά λίγο απ' όλα. Αν προσέξουμε και περιορίσουμε τις υπερβολές, θα βγούμε από την νηστεία όχι μόνο πιο αδύνατοι, ανανεωμένοι και υγιείς αλλά και ενδυναμωμένοι ψυχικά, με καθαρό νου, άλλες αποφάσεις, ξεκάθαρες λύσεις, αισιόδοξο μέλλον και, κυρίως, μια καλύτερη σχέση με τον Θεό.
Καλή δύναμη!
Ας μη ξεχνάμε ότι νηστεία είναι και η προσπάθεια να περιορίσουμε τα νεύρα μας, να κρατάμε την γλώσσα μας και να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να βρίζει, να προσβάλλει, να καταριέται. Νηστεία κάνουμε και στα μάτια, στο στόμα, στα αυτιά: δεν κοιτάμε με ζήλεια ή επιθυμία αυτό που ανήκει στον άλλο, δεν βλέπουμε άσεμνα θεάματα, δεν κατηγορούμε, δεν παίρνουμε ό,τι δεν είναι δικό μας, δεν αφηνόμαστε να ακούμε κατηγορίες ή γελοία ανέκδοτα και γενικώς προσέχουμε την σοβαρότητα του εαυτού μας, η οποία χαρίζει κύρος σε κάθε άνθρωπο.
"Παιδιά και γονείς μαζί"
μέρος 1ο.
Η πρώτη φάση του προγράμματος "Παιδιά και γονείς μαζί, πήγε καλά. Όλοι το ευχαριστηθήκαμε στο έπακρο και γευστήκαμε ό,τι καλύτερο μας ετοίμασαν τα παιδιά με τους γονείς τους. Αναμένεται το βιβλιαράκι με τις συνταγές.
Σας ευχαριστούμε όλους.
Στο κατηχητικό μας το 2010 φτιάξαμε την κυρα-Σαρακοστή σε χαρτόνι για τον τοίχο της κουζίνας μας:
Ενώ φέτος, το 2011 κάναμε κάρτα με την κυρα-Σαρακοστή στο σπίτι της
Οι οδηγίες βρίσκονται στις "Χειροτεχνίες"
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΜΑΣ
Την ερχόμενη εβδομάδα, δηλαδή την εβδομάδα της Αποκριάς, προετοιμάζεστε για το πρόγραμμα
"Παιδιά και Γονείς μαζί".
Όπως είπαμε, θα γίνετε TOP CHEFS με τους γονείς σας.
Διαλέξτε λοιπόν το αγαπημένο σας γλυκό ή σνακ
και μαζί με τους γονείς σας ρυθμίστε τις λεπτομέρειες των υλικών και την παρασκευή του.
Προετοιμάστε το την Παρασκευή (25 Φεβρουαρίου), στολίστε το όμορφα και μην ξεχάσετε να τραβήξετε και φωτογραφίες για να θυμόσαστε την εμπειρία αυτή μαζί με τους γονείς.
Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου, στις 11.15 το πρωί, ελάτε στο κατηχητικό μας μαζί με τα δημιουργήματά σας
να τα δοκιμάσουμε σε κοινό τραπέζι.
Θα χαρούμε να δούμε και τους γονείς-βοηθούς.
Θα φωτογραφηθούμε όλοι μαζί και θα διασκεδάσουμε,
γιορτάζοντας έτσι και την εβδομάδα της Αποκρέω.
Βρήκαμε για σας και τα παιδιά σας, οδηγίες για την κατασκευή χαρταετού. Αξίζει να δοκιμάσουμε
ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ
Η εποχή της αποκριάς είναι η περίοδος εκείνη του Τριωδίου κατά την οποία προετοιμαζόμαστε για την Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ετοιμολογικά, αποκριά σημαίνει "απέχω από το κρέας". Επειδή πρόκειται να νηστέψουμε αυστηρά (όσοι μπορούμε) για 50 μέρες, ξεκινώντας το Τριώδιο τρώμε απ' όλα και σταδιακά αποκρεύουμε, δηλαδή κόβουμε το κρέας, ώστε να ξεκινήσουμε ομαλά την περίοδο της νηστείας. Το ίδιο (δηλαδή "αποχή από το κρέας") δηλώνει και η ετοιμολογία της λέξης καρναβάλι που έχει λατινική καταγωγή.
Η περίοδος αυτή, από πολύ παλιά συνοδευόταν από διάφορα λατρευτικά έθιμα και θεάματα.
Η Αποκριά, σε όλη την Ελλάδα, συνηθίζεται να γιορτάζεται με παραδοσιακούς χορούς και εκδηλώσεις.
Το καρναβάλι στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν έθιμο λατρευτικό προς τους θεούς, και ειδικά τον Βάκχο και τον Διόνυσο. Καθώς λατρευόταν ο θεός του κρασιού, οι «πιστοί» πίνανε ακατάσχετα και παρέλαζαν σε έξαλλη κατάσταση, καταλήγοντας σε ακρότητες.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα, ειδικά στο εξωτερικό (π.χ. Βραζιλία) όπου τα ειδωλολατρικά έθιμα κρατάνε ακόμα γερά.
Αποκριά και Καρναβάλι, αν και σαν λέξεις (της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής γλώσσας) έχουν την ίδια σημασία και δηλώνουν την "αποχή από το κρέας", έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα αποτελούν δύο διαφορετικές καταστάσεις: η πρώτη δηλώνει μια εκκλησιαστική περίοδο μετάβασης προς την Μεγάλη Τεσσαρακοστή ενώ το δεύτερο περιέχει συνήθειες που προέρχονται από αρχαίες προχριστιανικές εκδηλώσεις.
Ο ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ
Τα παραδοσιακά έθιμα εορτασμού της Αποκριάς, σε όλη την Ελλάδα, είναι πολλά και ποικίλα. Ο κάθε τόπος, και ειδικά στην επαρχία, έχει θαυμάσιους τρόπους να γιορτάζει την περίοδο αυτή και να κρατάει ζωντανές τις παραδόσεις του, οι οποίες σε κάθε περιοχή έχουν το δικό τους χρώμα. Στον δικό μας τόπο, την Κεφαλονιά, το γαϊτανάκι και οι κεφαλονίτικες καντρίλιες, με τις τοπικές, επίσημες φορεσιές μιας άλλης εποχής, αποτελούν παραδόσεις που αξίζει να θυμούνται και τα παιδιά μας.
<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> <>
>
|
<><><><><><><><><><> <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> <>
>
Καντρίλιες στην Κεφαλονιά |
<><><><><><><><><><> <><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><> <>>
Εν όψει αυτής της περιόδου που διανύουμε, προτιμώντας και μη ξεχνώντας την όμορφη παράδοσή μας, σας ευχόμαστε
Καλή Αποκριά και καλή Τεσσαρακοστή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου