ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ "ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ, ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΜΕ": ΑΛΗΘΕΙΑ Ή ΨΕΜΑ;

Υπάρχουν θεωρίες είτε φιλοσοφικές, είτε αυτογνωσίας, είτε ψυχολογίας ή μεταφυσικές, που μας λένε με σιγουριά πως ό,τι θέλουμε θα το καταφέρουμε και θα πετύχουμε οτιδήποτε θελήσουμε, αρκεί να το πιστεύουμε πραγματικά. Πράγματι καταφέρνουμε ό,τι θέλουμε να κατακτήσουμε; Και αυτό ισχύει για όλους; Και γιατί συχνά η πραγματικότητα μας διαψεύδει;

ΤΙ ΕΖΗΣΕ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΗΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ;

Ο Νίκος Κουρκούλης επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και δεν περίμενε ότι θα του συμβεί αυτό που του συνέβει. Το διηγήθηκε ο ίδιος σε εκπομπή του Mega. Αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν στα θαύματα και σε όσους δεν πιστεύουν.

ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ;

Συχνά θεωρούμε υποτιμητικό να βαδίζουμε "με τον Σταυρό στο χέρι". Ας θυμηθούμε ωστόσο προσωπικότητες της επιστήμης, των επιχειρήσεων, του αθλητισμού και άλλων τομέων που είτε είχαν βαθειά πίστη μέσα τους και το ομολογούσαν ακόμα και στις συνεντεύξεις τους είτε είχαν αρχές και ήθος και στη ζωή τους ακολουθώντας τις εντολές και κάνοντας δωρεές και αγαθοεργίες προς αυτούς που είχαν ανάγκη. Αναφέρουμε τέτοια ονόματα: Από τον επιχειρηματικό κόσμο, ο δισεκκατομυριούχος Γουώρεν Μπάφετ και ο φίλος του Μπιλ Γκέιτς (Microsoft), ο Στιβ Τζομπς (εξαιρετικός CEO στον οποίον ανήκει η APPLE) και ο γνωστότατος Μάικλ Ντελ (Η. Υ. DELL). Από αθλητές, όλοι ξέρουμε τους δικούς μας Νίκο Γκάλι στο μπάσκετ, τον Πιτ Σάμπρας στο τέννις, τον Κρις Τσέλιο στο χόκεϊ και τον ελληνοαυστραλό κικ-μπόξερ Σταν Δεμάν. Όλοι αυτοί έζησαν απλά και συμμαζεμένα πλάι στην οικογένειά τους, με πολλά καλά έργα στη ζωή τους και προσφορά στον κόσμο, αποφεύγοντας να το λένε. Aξίζει να τους μιμηθούμε εμείς και τα παιδιά μας. Γιατί Σταυρός δεν σημαίνει αποτυχία αλλά σίγουρη και σταθερή πορεία προς την επιτυχία και την ευτυχία.

 

ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΘΥΜΟΣ

Κυκλοφορεί τελευταία παντού στο διαδίκτυο η παρακάτω συγκλονιστική ιστορία που μας δείχνει τα φοβερά αποτελέσματα του θυμού με όλες τις προεκτάσεις τους. Σωστά ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρομοίαζε τον θυμό με παροδική τρέλα. Η διαφορά είναι πως όταν ο θυμός περάσει, τότε αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος τι έκανε ενώ ο τρελός δεν το αντιλαμβάνεται ποτέ.

Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο αυτοκίνητό του, ο ηλικίας 4 ετών γιος του, πήρε μια πέτρα και γρατσούνισε με γραμμές μέρος του αυτοκινήτου.

Στο θυμό του απάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του παιδιού του και χρησιμοποιώντας ένα γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές .

Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα δάχτυλά του λόγω…των πολλαπλών σπασιμάτων.
Όταν το παιδί είδε τον πατέρα του ….. με τα παραπονεμένα
μάτια του γεμάτα πόνο τον ρώτησε: ” Μπαμπά… πότε τα δάχτυλά μου θα μεγαλώσουν πάλι ?”

"ΘΕΕ ΜΟΥ, ΚΑΝΕ ΜΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ": ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ!

Είμαστε πάντοτε απασχολημένοι και κουρασμένοι. Με έλλειψη χρόνου για τον εαυτό μας, τους φίλους μας και τα παιδιά μας. Παρ' όλα αυτά, χρόνο βρίσκουμε για μικροπράγματα τα οποία θεωρούμε απαραίτητα, είναι όμως; Και με τι αντίτιμο; Ειδικά για τις πιο τρυφερές ψυχούλες τις οποίες έχουμε αναλάβει, ως γονείς, να καθοδηγήσουμε:

Θεέ μου κάνε με...τηλεόραση (έκθεση παιδιού Β δημοτικού)

"ΘΕΕ ΜΟΥ, ΑΠΟΨΕ ΣΟΥ ΖΗΤΑΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΑΟΜΜΑΤΟΣ;

Τι μπορεί να κάνει ένας αόμματος άνθρωπος; Συχνά τον θεωρούμε από δυστυχισμένο έως άχρηστο.


"...Αν και ήταν αόμματη της δόθηκε, στην ηλικία των έξι ετών, από τον Θεό το χάρισμα της διόρασης αλλά και της προόρασης. Μπορούσε να βλέπει γεγονότα από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, και σε άγνωστους γι αυτήν τόπους. Γνώριζε αμαρτίες, σκέψεις, προβλήματα και πράξεις των ανθρώπων. Ένιωθε και προγνώριζε συμφορές και καταστροφές, με τις ευχές της δέ, θεράπευε πλήθος αρρώστων πού συνέρεαν όχι μόνο από το χωριό της αλλά και από την ευρύτερη περιοχή..."


Η ιστορία που ακολουθεί δεν είναι τωρινή. Ανήκει όμως σε ένα κοντινό παρελθόν. Ας μη βιαστούμε να εκφέρουμε μια παγιωμένη αρνητική άποψη. Μπορεί κάποτε να γνωρίσουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στην ζωή μας. Υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι με τέτοια χαρίσματα, ακόμα και σήμερα. Και ενώ δεν βλέπουν, "βλέπουν"

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΕΝΩ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ

Το ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ (http://delfinaki-sunset.blogspot.com/)είναι ένα ιστολόγιο με ποικίλη ύλη και ύφος ανάλαφρο, σαν να κάνεις μια χαλαρωτική κουβέντα με καλή παρέα. Γι' αυτό και πάλι αναρτώ κάτι από αυτά που βρήκα στις σελίδες του εδώ http://delfinaki-sunset.blogspot.com/2012/01/blog-post_6917.html και το οποίο έχει σχέση και με τον δικό μου τόπο, την Κεφαλονιά (αν δεν παινέσεις το σπίτι σου...)
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ:

Μη μας αφήσεις Παναγιά!

Βρισκόμαστε στην Κεφαλονιά του 1694. Νησί ανυπεράσπιστο ό τόπος, αφέθηκε στα χέρια άγριων πειρατών πού, αφού λεηλάτησαν και άρπαξαν, πήραν στο φεύγα τους νιους και κοπελιές για τα παζάρια της Ανατολής. Από το χωριό του “Αϊ-Δημήτρη πού γειτονεύει με το Ληξούρι, άρπαξαν τρία παλληκάρια και τα πήγανε αλυσοδεμένα στη Μπαρμπαριά, τον τόπο πού σήμερα φωνάζουν Αλγέρι. Εκεί τα βάλανε σε ένα σκοτεινό κι ανήλιαγο κελί κι αυτά τα δύσμοιρα περίμεναν το τέλος.