ΑΛΛΟ ΑΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

 

Συχνά μπλέκουμε τις έννοιες και τους ανθρώπους. Την ταπεινοφροσύνη με το κόμπλεξ κατωτερότητας, την απλότητα με την κακομοιριά, την μετριοπάθεια με την έλλειψη αυτοπεποίθησης.

 

 

Και τότε υπάρχει πρόβλημα, γιατί με λάθος τοποθετήσεις απορρίπτουμε από την ζωή μας θεμελιώδεις αξίες της προσωπικότητας και του χαρακτήρα μας.

Όταν μπλέκουμε όμως τον άθεο με τον αντιχριστιανό (βλέπε και "αντίχριστο") εκεί υπάρχει σοβαρότερο πρόβλημα γιατί αυτοί οι δύο χτυπάνε το μεγαλύτερο θεμέλιο της ζωής του ανθρώπου: Την Πίστη του!

 

Υπάρχει όμως μια σοβαρή διαφορά μεταξύ άθεου και αντίχριστου, τόσο σοβαρή που διαφοροποιεί ακόμα και τα πιστεύω τους και κάνει τον έναν σεβαστό ακόμα και στην απιστία του (και ο οποίος κάποτε μπορεί και να μεταστραφεί) και τον άλλο "προβατόσχημο λύκο" ο οποίος δείχνει πως το πιστεύω του στηρίζεται αποκλειστικά στα στραβά του Χριστιανισμού, οπότε ο ίδιος φροντίζει για το καλό της Ανθρωπότητας.

 

Είναι έτσι όμως; Το απόσπασμα από την ανάρτηση  Άλλο Άθεος και άλλο Αντίχριστος! του ιστολογίου ΜΕ ΠΑΡΡΗΣΙΑ, μας δείχνει σοβαρές διαφορές μεταξύ των δύο αρνητών. Αξίζει να μπείτε στο ίδιο το ιστολόγιο για να διαβάσετε όλη την ανάρτηση:

 

 

"Πολλοί εμφανίζονται ως "άθεοι" στις συζητήσεις μαζί μας, είτε σε φόρουμ, είτε σε ιδιωτικά μηνύματα, είτε μέσω αρθρογραφίας τους, είτε προφορικά. Αυτοί αυτοπροβάλλονται ως "φορείς της προοδευτικότητας", "ορθολογιστές", "μορφωμένοι", "ψαγμένοι", κλπ. Όλοι αυτοί όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, που τους διαφοροποιεί από τους απλούς άθεους ή τους αθεϊστές:Τρέφουν μανιώδες μίσος ειδικά για τον Χριστιανισμό.

Ένας άθεος, απλώς δεν έχει πεισθεί για την ύπαρξη του Θεού. Όμως δεν τρέφει καμία εμπάθεια για όσους πιστεύουν, ή για τα σεβάσματά τους. Δεν δογματίζει για τη μη ύπαρξη του Θεού. Απλώς ο ίδιος δεν έχει πεισθεί, και είναι ανοιχτός σε κάθε λογίκευση, χωρίς παρωπίδες και εμμονές. Ο άνθρωπος αυτός, ουσιαστικά ταυτίζεται με τον Εμπειρικό Αγνωστικιστή, και μόνο οι λέξεις διαφέρουν.

Από την άλλη, ένας αθεϊστής είναι δογματικός στις απόψεις του ότι δεν υπάρχει Θεός. Το αποκλείει με βεβαιότητα, και με θρησκευτικό ζήλο. Ο άνθρωπος αυτός θρησκεύει μια αντίθετη θρησκεία από την πίστη. Η φιλοσοφία του καταντά θρησκεία, στο βαθμό που ο δογματισμός του απολυτοποιείται και τον ωθεί σε ανάλογους επηρεασμούς της ζωής του.

Ο Αντιχριστιανός όμως, είναι κάτι διαφορετικό. Αν και συχνά εμφανίζεται ως "άθεος", ή "αθεϊστής", (και έτσι θέλει να εμφανίζεται), στην πραγματικότητα αυτό που τον ωθεί στις ενέργειές του, δεν είναι ούτε η απιστία, ούτε η πίστη σε κάτι, ούτε ο δογματισμός πως δεν υπάρχει Θεός. Η κινητήρια δύναμη που τον ωθεί, είναι το μίσος κατά του Χριστιανισμού, και ευρύτερα ενάντια σε ό,τι έχει σχέση με αυτόν.

Κατ' αρχήν, αν οι Αντιχριστιανοί ήταν άθεοι, δεν θα είχαν μίσος. Θα είχαν ουδέτερα συναισθήματα, όχι μόνο στην πίστη του Χριστιανικού, αλλά και άλλων "θεών". Ή αν ήταν αθεϊστές όπως ισχυρίζονται, θα αρνούνταν κάθε είδος "θεού", οποιασδήποτε θρησκείας, ή θα έτρεφαν μίσος εξ ίσου για κάθε είδος "θεού", ανεξαρτήτως θρησκείας.

Όταν όμως παρατηρούμε, να γίνεται μια άνιση επίθεση ενάντια ειδικά σε οτιδήποτε έχει σχέση με τον Χριστιανισμό, και να ξεχνιούνται, ή ακόμα και να "λιβανίζονται" "θεοί" άλλων θρησκειών από αυτούς, εδώ είναι εμφανές ότι κάτι άλλο συμβαίνει, και πως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ιδεολόγοι, αλλά εμπαθείς..."

 

Απόσπασμα από την ανάρτηση Άλλο Άθεος και άλλο Αντίχριστος! , ιστολόγιο ΜΕ ΠΑΡΡΗΣΙΑ