ΚΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ; ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

  

Και πάλι επιστρέφουμε σε όσους ασχολούνται ή άρχισαν να ασχολούνται με κήπο και οικόσιτα ζώα.

Το πιο απλό πράγμα όταν ξεκινάει κανείς με οικόσιτα είναι να βάλει κότες για φρέσκα αυγά.

Οι κότες δεν έχουν μεγάλες δυσκολίες και απαιτήσεις στην συντήρησή τους. Και ο πιο απομακρυσμένος με αυτά τα θέματα, δύο κότες μπορεί να τις έχει με την μεγαλύτερη ωφέλεια και το μικρότερο κόστος. Και αυτό γιατί:

1. Αν κανείς διαθέτει λίγο χώρο με πράσινο, στην ουσία τρέφονται μόνες τους  αλλά ακόμα και αν δεν διαθέτει πράσινο στην αυλή του ή την ταράτσα του, τρώνε τα αποφάγια, κάνοντας το άχρηστο χρήσιμο.

2. Δεν κοστίζουν πολύ ούτε στην αγορά ούτε στην κατασκευή του χώρου τους ούτε στην σίτιση, όπως είπαμε.

Το κοτετσάκι μπορεί να είναι και ένα απλό κασόνι κάπως μεγαλύτερων διαστάσεων με σκέπαστρο και σύρμα για να κλείνει.

Είδα κάποτε σε χωριό μία γυναίκα που είχε δύο κότες στην αυλή και ένα αυτοσχέδιο κοτετσάκι μεγέθους μεγάλου καφασιού. Είχε απλά ένα σκέπαστρο και έκλεινε με σύρμα. Δεν έπιανε ούτε ένα τετραγωνικό. Τα αυγά της όμως τα έπαιρνε.

3. Το αυγό είναι η απλούστερη τροφή με πάρα πολλές ουσίες που μπορεί να μας θρέψει αποτελεσματικά και να αντισταθμίσει την έλλειψη άλλων τροφών και ουσιών, όπως είναι το ασβέστιο και οι πρωτεΐνες. Σε καιρό ασιτίας, το αυγό σώζει!

Πολλές λύσεις και προτάσεις σχετικά με τα οικόσιτα ζώα θα βρείτε στην σελίδα της ομάδας ΜΙΚΡΗ ΦΑΡΜΑ.

Όπως σε κάθε ομάδα, μια πληθώρα θεμάτων συζητιέται απ' ευθείας με φωτογραφίες, ερωτήσεις, προτάσεις και λύσεις από αυτούς που ξέρουν καλύτερα.

Αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια μικρή παρουσίαση από αυτά που είδαμε και μάθαμε για το θέμα μας, τις κότες στην αυλή νο. 2!

Και ξεκινάμε με την Κατερίνα και μια πολύ πρακτική λύση που παρουσίασε στην σελίδα αυτή, όσον αφορά την σίτιση των πουλερικών με χορτάρι.

Ένα πρόβλημα όταν οι κότες είναι περιορισμένες σε κλειστά κοτέτσια είναι ότι δεν έχουμε την δυνατότητα να σπείρουμε κάτι εκεί ώστε να τσιμπολογάνε χορτάρι από το έδαφος που τόσο τους αρέσει. Μόλις κάτι πάει να ξεμυτίσει, το τρώνε και δεν μεγαλώνει τίποτα.

Αν κάνουμε όμως την κατασκευή που πρότεινε η Κατερίνα στην ΜΙΚΡΗ ΦΑΡΜΑ τότε μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε φρέσκο γρασίδι στο κλειστό κοτέτσι, να τσιμπολογάνε οι κότες και παράλληλα να το προστατεύουμε από το καταφάγωμα, ώστε να ξαναμεγαλώσει και να το ξαναφάνε.



Μια μέθοδος για να ταΐσουμε τα πουλερικά μας, με άφθονο και τσάμπα γρασίδι!

Να φτιάξουμε ξύλινα πλαίσια με σανίδες, όπου στο πάνω μέρος τους, θα προσαρτήσουμε ένα συρμάτινο πλέγμα, αρκετά λεπτό, ώστε οι κότες να μην μπορούν να φτάσουν το έδαφος.

Σπέρνουμε στο έδαφος γρασίδι ή ότι άλλο νομίζουμε ότι θα προτιμήσουν οι κότες μας και μετά τοποθετούμε από πάνω τα πλαίσια.

Όταν το γρασίδι γίνει αρκετά μεγάλο και περάσει σε ύψος το πλαίσιο, οι κότες θα μπορούν να το τρώνε, χωρίς όμως να πειράζουν την ρίζα. Έτσι το γρασίδι θα φυτρώνει ξανά και ξανά.

Όταν τελικά το γρασίδι φτάσει στο τέλος της ζωής του, απλά σηκώνουμε τα πλαίσια και οι κότες θα βρουν άφθονη τροφή, από τις ρίζες και τα σκουλήκια που θα έχουν αναπτυχθεί.

Κάτι χρήσιμο πάνω σε αυτό έχει να προσθέσει η Πόπη, πάλι στην ίδια ομάδα.

Μέχρι να μεγαλώσει το γρασίδι, ρίχνει το κομμένο χορτάρι που τρώνε οι κότες πάνω στο πλέγμα. 

Μεταλλικός αυτή τη φορά ο σκελετός του πλέγματος.

Πλέγμα λοιπόν,  σπορά από κάτω και από πάνω το κομμένο χορτάρι μέχρι να μεγαλώσει το άλλο.

Αυτοσχέδια κοτέτσια; Εδώ!

Η απλή πρόταση του Δημήτρη. Μικρό, ελαφρύ και εύχρηστο κοτέτσι που μπορεί να μετακινηθεί και να μεταφερθεί παρακάτω, ώστε κάθε φορά οι κότες να έχουν πάντα τροφή από το έδαφος.

Και μια συμβουλή από τον Δημήτρη, που έκανε την δημοσίευση.

"Σταμάτησαν οι κότες να γεννάνε τώρα τον χειμώνα? Κανένα πρόβλημα.

Ρίξτε λίγο μπούκοβο στην τροφή κάθε 2-3 εβδομάδες."

Όπως ο ίδιος διευκρινίζει σε σχετικές ερωτήσεις για το αν η κόκκινη πιπεριά που αποτελεί το μπούκοβο πρέπει να είναι καυτερή ή όχι, η απάντηση είναι ναι, να είναι καυτερή η πιπεριά στο μπούκοβο αλλά σε πολύ μικρή ποσότητα και πολύ καλά τριμμένο.

Έτσι κάνουν όλοι στην περιοχή του έτσι έκανε και ο παππούς του χρόνια τώρα.

Και πάντα τους κρύους μήνες του χειμώνα όταν η θερμοκρασία είναι κάτω ή και κοντά στο μηδέν.Και τέτοιες θερμοκρασίες είναι σχεδόν καθημερινές στο κτήμα που έχει τις κότες.

Άρα μιλάμε για κάτι δοκιμασμένο. Δοκιμάστε και την καυτερή πάπρικα. Ίσως κάνει.

 

Συμπληρώνουμε την ανάρτηση με την πρακτική και φτηνή ταΐστρα που έφτιαξε ο Δημήτρης:

Ένα πλαστικό ταψάκι και από πάνω δεμένο πλέγμα με άνοιγμα ματιού τόσο όσο να χωράει το κεφάλι της κότας. Οι κότες παρόλο που σκαλίζουν δεν μπορούν να σκορπίσουν την τροφή.
Κόστος κατασκευής 3ε το ταψάκι 0.5ε το πλέγμα σύνολο 3.5ε

 

 

Ο συνωστισμός στην ταΐστρα αποτελεί πρόβλημα. Αυτός είναι ένας καλός τρόπος, όπως βλέπετε, και να μην σκορπίζουν την τροφή με τα πόδια τους και να μην την λερώνουν.

Από τον Δημήτρη λοιπόν και τις ωραιότατες ιδέες που μας έδειξε στην ΜΙΚΡΗ ΦΑΡΜΑ . Να μην παραλείψουμε να πούμε ότι την κατασκευή αυτή με το μεταφερόμενο κοτέτσι την εμπνεύστηκε από το παρακάτω βίντεο του ΠΕΛΙΤΙ:

 

 

Δείτε το κι εσείς για να καταλάβετε πόσο απλή και πρακτική είναι μια τέτοια κατασκευή.

Πρόσθετες πληροφορίες αλλά και εικόνες για αυτοσχέδια κοτέτσια μπορείτε να βρείτε και σε προηγούμενη ανάρτησή μας με τίτλο ΚΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ; στην ετικέτα ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΒΙΩΣΗ του ιστολογίου αυτού.

 Το έδαφος του κοτετσιού:

Όταν το κοτέτσι έχει χώμα κάτω, το καθάρισμα και η άσχημη μυρωδιά παρουσιάζουν μικρότερο πρόβλημα.

Όταν όμως το κοτέτσι βρίσκεται σε μια αυλή με τσιμέντο ή σε μια ταράτσα, ή ένα ευρύχωρο μπαλκόνι στην εξοχή, τότε τι κάνουμε;

Αυτό που έκανε ο Νίκος κάνουμε:

Ο Νίκος έχει στρώσει μπετόν και από πάνω άμμο. Το έδαφος καθαρίζεται εύκολα και αποφεύγει πρακτικά προβλήματα όπως το να γίνει το χώμα λάσπη γιατί βρέχεται από το νερό που χύνεται ή την βροχή όταν χτυπάει κοντά στο κοτέτσι, ενώ όταν το βρεγμένο χώμα πατηθεί γίνεται σκληρό σαν μπετόν.

Όλα αυτά τα προβλήματα αποφεύγονται με την λύση της άμμου  γιατί είναι πιο υγιεινή , απορροφητική και καθαρίζεται εύκολα γιατί την έχει στρώσει πάνω από το μπετόν.

Να φροντίσετε μόνο να υψώσετε λίγο τα πλαϊνά του κοτετσιού, ώστε η άμμος να μην φεύγει δεξιά και αριστερά έξω από το κοτέτσι.

Αν δεν είδατε καλά, αυτά στην μέση είναι κουνελάκια!

Για προμήθεια με το ταχυδρομείο αυγών για εκκόλαψη ή κοτόπουλων, ο Νίκος πρότεινε μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα: ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΥΡΑ, http://www.agroktimaavra.gr/

Κοτέτσι σε περιορισμένο χώρο

Όταν έχουμε περιορισμένο χώρο, ένα αυτοσχέδιο κοτέτσι σαν αυτό που έφτιαξε ο  "χρυσοχέρης", όπως διαπιστώνετε και εσείς, σύζυγος της Αγγελικής χωράει σε μια μικρή αυλή και αφήνει περιθώριο στις κότες να κυκλοφορήσουν και από κάτω και να προστατευθούν από την βροχή.

Στο πλάι βλέπετε την φωλιά όπου οι κότες γεννούν τα αυγά.

Η πτυσσόμενη στέγη βοηθάει στον καθαρισμό του κοτετσιού και στην γενική υγιεινή του.

Ειδικά όταν μπαίνει ο ήλιος μέσα!

Αυτά από την Βασιλική και τον σύζυγό της.

Είναι πολύ ωραίο οι σύζυγοι ή οι φίλοι να αλληλοβοηθιούνται και να στηρίζει ο ένας τον άλλο.

Έτσι ο κόπος του καθενός είναι ελαφρύτερος και η ζωή πιο ξεκούραστη.

Και να ξέρετε, η ενασχόληση με τα ζώα και τον κήπο είναι το καλύτερο αγχολυτικό.

Δίνουν χαρά στον άνθρωπο χωρίς πολλές απαιτήσεις και είναι ευλογημένα, ενώ τα προϊόντα τους μας τρέφουν με τον καλύτερο και υγιεινότερο τρόπο.

Αυτά προς το παρόν. Έπονται και άλλα στο μέλλον, γύρω από αυτά τα θέματα.

Να ξέρετε ότι κάνοντας κλικ στις φωτογραφίες της ομάδας ή στα αρχεία, θα μάθετε πολλά περισσότερα πράγματα γύρω από κάθε πρακτικό θέμα της φάρμας.

Όσο ζούμε θα μαθαίνουμε.

Ευχαριστώ την Κατερίνα, την Πόπη, τον Δημήτρη, τον Νίκο και την Αγγελική με τον σύζυγό της.

Ευχαριστώ ιδιαιτέρως και όλα τα παιδιά της ΜΙΚΡΗΣ ΦΑΡΜΑΣ για τις δημοσιεύσεις τους που πολύ μας βοηθάνε, ιδιαιτέρως για τα θέματα με τα οικόσιτα ζώα που σε πολλούς φαίνονται πιο δύσκολη υπόθεση από τον λαχανόκηπο, και που αναμφίβολα έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από έναν κήπο!

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ