Θρησκευτικά ή όχι στα σχολεία; Προσευχή ή όχι, για να μην νοιώσουν άσχημα οι αλλοδαποί;
Η απάντηση έρχεται από την Γερμανία, από μία Ελληνίδα εκπαιδευτικό που έμαθε να σκέφτεται ελεύθερα και ανεξάρτητα, γιατί τελικά το να θάβουμε βαθιά στο έδαφος την πίστη μας για να νοιώσουν καλά οι άλλοι, δεν κρύβει και τόση ελευθερία μέσα του. Μάλλον καταπίεση, την οποία όμως οι πολλοί δεχόμαστε αναντίρρητα.
Ας φωνάζουν οι ψυχολόγοι "να είμαστε ο εαυτός μας και να είμαστε υπερήφανοι γι' αυτό, διεκδικώντας τον σεβασμό στο πρόσωπό μας".
Όταν πρόκειται για την προσωπικότητά μας και το δικαίωμα μας να τσακωθούμε κιόλας με όσους μας τσαλακώνουν τον αυτοσεβασμό, εκεί υιοθετούμε την αρχή της μοναδικότητας και της ελευθερίας να είμαστε γνήσιοι και ανόθευτοι σαν προσωπικότητες.
Όταν όμως πρόκειται για τα ήθη και έθιμα της χώρας μας, για τα πιστεύω της Πατρίδας μας και τους αγώνες του Έθνους μας, η διεκδίκηση του σεβασμού απέναντί τους απαξιώνεται ως άσκοπη από τους πολλούς, ίσως γιατί έτσι τους βολεύει, χάνοντας σιγά σιγά αυτό που σαν Έλληνες κρατήσαμε μέσα μας αιώνες τώρα.
Ο χειρότερος Έλληνας Δάσκαλος και η κ.Ρεπούση
όπου είχαμε αναφερθεί και στις απόψεις της κας Ρεπούση με αφορμή τα tweets της μια συνάδελφος από τη Γερμανία έστειλε στο greekteachers.gr την ακόλουθη επιστολή θέλοντας να διατηρήσει την ανωνυμία της.
Εργάζομαι στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση της Γερμανίας- σε γερμανικό σχολείο-, σε μια χώρα όπου ο διαχωρισμός κράτους και θρησκείας έχει γίνει από τα «γεννοφάσκια» της. Παρ’ όλα αυτά το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ένα από τα βασικά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την Α’ Δημοτικού έως την 7η Γυμνασίου (τη δική μας Γ’ Λυκείου). Ναι! μάλιστα. Τα θρησκευτικά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ μάθημα ακόμα και για τους μαθητές που βρίσκονται στον πυρετό του «Αμπιτούρ», των δικών μας Πανελληνίων. Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, έχει γίνει κοινά παραδεκτό από Συλλόγους Γονέων και Εκπαιδευτικών ότι κάθε παιδί πρέπει να διδάσκεται κάποια θρησκεία προκειμένου να μην είναι τόσο «ελεύθερο» στο να διαλέξει ίσως τον μοντέρνο δρόμο της απόλυτης αθεΐας, με ό,τι αυτός συνεπάγεται. Λαός με αυτοκριτική οι Γερμανοί, βλέπετε, τολμούν να παραδεκτούν ότι ήταν λάθος η άποψη της προηγούμενης γενιάς να αφήσει τα παιδιά της τόσο ελεύθερα.
Όσον αφορά τα ιερά σύμβολα, τις εικόνες κτλ. είναι αδύνατον αυτά να υπάρξουν στα σχολεία, μιας και δεν υπάρχουν ούτε στις εκκλησίες τους. Αυτό που υπάρχει όμως, είναι το σύμβολο του Σταυρού σε ΚΑΘΕ
σχολείο, ακόμα και σε αυτά που η πλειονότητα των μαθητών είναι Μουσουλμάνοι. Όταν διερωτώνται και οι ίδιοι τους, μήπως θα έπρεπε να ξεκρεμάσουν τους Σταυρούς ώστε να μην προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα των Μουσουλμανοπαίδων, η απάντηση της κοινωνίας είναι πως ΟΧΙ.
( Στοιχηματίζω πως οι περισσότεροι στην Ελλάδα θεωρούν τους Γερμανούς άθεους!) Η επικρατούσα θρησκεία της χώρας είναι ο Χριστιανισμός και κάθε αλλοδαπός που επέλεξε αυτή τη χώρα για να ζήσει, το γνωρίζει αυτό.
Εάν προσευχόμαστε εδώ μπροστά σε παιδιά που δεν είναι Χριστιανοί…; Η ερώτηση αυτή απλά δεν τίθεται!!! Φυσικά και προσευχόμαστε, φυσικά και έχουμε μέσα στις τάξεις διάφορες θρησκείες, όμως δεν περνάει από το μυαλό κανενός να σταματήσει ο Χριστιανός να προσεύχεται, προκειμένου να νιώσει άνετα ο Μουσουλμάνος. Το γνωρίζουν καλά οι μετανάστες ότι πρέπει να προσαρμοστούν στους κανόνες του οικοδεσπότη τους. Το ίδιο κάνουμε και εμείς οι Έλληνες άλλωστε!
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά δε θέλω να σας κουράσω. Ήθελα μόνο να μεταφέρω την εικόνα από το δικό μου σχολείο μιας και βρίσκομαι εκτός Ελλάδας και με πληγώνουν αυτές οι απόψεις και ο ξαφνικός και υπερβολικός «μοντερνισμός». Με πληγώνει που αυτοί που μορφώνουν τα παιδιά μας έχουν ως πρότυπο ευρωπαϊκές χώρες και πιστεύουν ότι γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα πράγματα εδώ έξω! Και κάτι τελευταίο για να σας δώσω λίγο κουράγιο και μαζί τροφή για σκέψη:
Η πλειονότητα των Γερμανών εκπαιδευτικών το βρίσκει συγκινητικό ότι η χώρα που έχτισε την Ευρώπη κρατάει με νύχια και με δόντια τις παραδόσεις και ότι πάνω σε αυτές τις παραδόσεις είχαν την τύχη να γεννηθούν όλοι οι υπόλοιποι πολιτισμοί. Πρόκειται για τους ίδιους εκπαιδευτικούς που έχουν πολύ περισσότερες διακοπές από τους Έλληνες, τυγχάνουν όμως του απόλυτου σεβασμού της κοινωνίας…Τα σχόλια δικά σας
Πηγή: http://greekteachers.gr/, ανάρτηση Ο χειρότερος Έλληνας Δάσκαλος και η κ.Ρεπούση
Όταν πρόκειται να κάνουμε τον σταυρό μας στην ίδια μας την χώρα, όταν πρέπει να χτυπήσουμε την καμπάνα, να κάνουμε προσευχή στο προαύλιο, όταν πρόκειται να παραδεχτούμε ότι πιστεύουμε, εκεί πρέπει να σιωπήσουμε, να υιοθετήσουμε έναν άλλο εαυτό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αλλονών, προκειμένου να μην νοιώσουν δυσάρεστα αυτοί που οικειοθελώς ήρθαν να ζήσουν σε μία χώρα που σαν επίσημη θρησκεία της έχει τον Χριστιανισμό και μάλιστα την Ορθοδοξία.
Ή μήπως δεν θα πρέπει να το λέμε ούτε και αυτό, μήπως θεωρηθεί ότι κάνουμε θρησκευτικές διακρίσεις;
Μήπως γίναμε δέσμιοι των πολλών ελευθεριών απέναντι στην κάθε μειονότητα, φυλετική ή θρησκευτική, χάνοντας έτσι την δική μας ελευθερία και υπερηφάνεια για το δικό μας Έθνος, την δική μας Πίστη, την Πατρίδα μας, τους Αγώνες μας, τις αρχές μας, την Πολιτιστική Κληρονομιά μας από την Αρχαία Ελλάδα έως το Βυζάντιο και τους σημερινούς χρόνους, την Φιλοσοφία μας, το Πνεύμα μας;
Το άρθρο που ακολουθεί το θεωρώ άξιο θαυμασμού για τον απανταχού Ελληνισμό.
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τέτοια πνεύματα που εξακολουθούν να έχουν το θάρρος να μας θυμίζουν ποιοι πρέπει να είμαστε:
όπου είχαμε αναφερθεί και στις απόψεις της κας Ρεπούση με αφορμή τα tweets της μια συνάδελφος από τη Γερμανία έστειλε στο greekteachers.gr την ακόλουθη επιστολή θέλοντας να διατηρήσει την ανωνυμία της.
Εργάζομαι στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση της Γερμανίας- σε γερμανικό σχολείο-, σε μια χώρα όπου ο διαχωρισμός κράτους και θρησκείας έχει γίνει από τα «γεννοφάσκια» της. Παρ’ όλα αυτά το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ένα από τα βασικά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από την Α’ Δημοτικού έως την 7η Γυμνασίου (τη δική μας Γ’ Λυκείου). Ναι! μάλιστα. Τα θρησκευτικά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ μάθημα ακόμα και για τους μαθητές που βρίσκονται στον πυρετό του «Αμπιτούρ», των δικών μας Πανελληνίων. Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, έχει γίνει κοινά παραδεκτό από Συλλόγους Γονέων και Εκπαιδευτικών ότι κάθε παιδί πρέπει να διδάσκεται κάποια θρησκεία προκειμένου να μην είναι τόσο «ελεύθερο» στο να διαλέξει ίσως τον μοντέρνο δρόμο της απόλυτης αθεΐας, με ό,τι αυτός συνεπάγεται. Λαός με αυτοκριτική οι Γερμανοί, βλέπετε, τολμούν να παραδεκτούν ότι ήταν λάθος η άποψη της προηγούμενης γενιάς να αφήσει τα παιδιά της τόσο ελεύθερα.
Όσον αφορά τα ιερά σύμβολα, τις εικόνες κτλ. είναι αδύνατον αυτά να υπάρξουν στα σχολεία, μιας και δεν υπάρχουν ούτε στις εκκλησίες τους. Αυτό που υπάρχει όμως, είναι το σύμβολο του Σταυρού σε ΚΑΘΕ
σχολείο, ακόμα και σε αυτά που η πλειονότητα των μαθητών είναι Μουσουλμάνοι. Όταν διερωτώνται και οι ίδιοι τους, μήπως θα έπρεπε να ξεκρεμάσουν τους Σταυρούς ώστε να μην προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα των Μουσουλμανοπαίδων, η απάντηση της κοινωνίας είναι πως ΟΧΙ.
( Στοιχηματίζω πως οι περισσότεροι στην Ελλάδα θεωρούν τους Γερμανούς άθεους!) Η επικρατούσα θρησκεία της χώρας είναι ο Χριστιανισμός και κάθε αλλοδαπός που επέλεξε αυτή τη χώρα για να ζήσει, το γνωρίζει αυτό.
Εάν προσευχόμαστε εδώ μπροστά σε παιδιά που δεν είναι Χριστιανοί…; Η ερώτηση αυτή απλά δεν τίθεται!!! Φυσικά και προσευχόμαστε, φυσικά και έχουμε μέσα στις τάξεις διάφορες θρησκείες, όμως δεν περνάει από το μυαλό κανενός να σταματήσει ο Χριστιανός να προσεύχεται, προκειμένου να νιώσει άνετα ο Μουσουλμάνος. Το γνωρίζουν καλά οι μετανάστες ότι πρέπει να προσαρμοστούν στους κανόνες του οικοδεσπότη τους. Το ίδιο κάνουμε και εμείς οι Έλληνες άλλωστε!
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά δε θέλω να σας κουράσω. Ήθελα μόνο να μεταφέρω την εικόνα από το δικό μου σχολείο μιας και βρίσκομαι εκτός Ελλάδας και με πληγώνουν αυτές οι απόψεις και ο ξαφνικός και υπερβολικός «μοντερνισμός». Με πληγώνει που αυτοί που μορφώνουν τα παιδιά μας έχουν ως πρότυπο ευρωπαϊκές χώρες και πιστεύουν ότι γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα πράγματα εδώ έξω! Και κάτι τελευταίο για να σας δώσω λίγο κουράγιο και μαζί τροφή για σκέψη:
Η πλειονότητα των Γερμανών εκπαιδευτικών το βρίσκει συγκινητικό ότι η χώρα που έχτισε την Ευρώπη κρατάει με νύχια και με δόντια τις παραδόσεις και ότι πάνω σε αυτές τις παραδόσεις είχαν την τύχη να γεννηθούν όλοι οι υπόλοιποι πολιτισμοί. Πρόκειται για τους ίδιους εκπαιδευτικούς που έχουν πολύ περισσότερες διακοπές από τους Έλληνες, τυγχάνουν όμως του απόλυτου σεβασμού της κοινωνίας…Τα σχόλια δικά σας
Πηγή: http://greekteachers.gr/, ανάρτηση Ο χειρότερος Έλληνας Δάσκαλος και η κ.Ρεπούση
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου