Η ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

 

Ύμνοι αλλιώτικοι από τους άλλους!

Γιατί;

Γιατί  πρόκειται για κατανυκτική αγιορείτικη ψαλμωδία
από τους μοναχούς της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους.

 

Ας κάνουμε μία προσπάθεια, μέρες που έρχονται,

να ακούσουμε και αυτό το είδος, ακόμα και αν δεν μας εκφράζει ιδιαίτερα.

Το χρωστάμε, πιστεύω, στην ψυχή μας.

Γιατί την βυζαντινή μουσική μπορεί να μην την αγαπάνε

τα αυτιά που δεν την έχουν συνηθίσει,

την αγαπά όμως και την θέλει η ψυχή.

 

Είναι το μόνο είδος που δημιουργεί κατάνυξη.

Η κατάνυξη είναι εκείνο το συναίσθημα που νοιώθεις ότι κάτι σε ανεβάζει στον Ουρανό.

Είναι η αίσθηση ότι η ψυχή σου πετάει.

 

Όλα τα άλλα είδη μπορεί να είναι έντονα και ξεσηκωτικά για πάρτυ και διασκέδαση,

ή μπορεί να είναι ήρεμα και απαλά για χαλάρωση,
να είναι εξωτικά και να κάνουν την φαντασία μας να πετάει...

κανένα όμως μουσικό είδος δεν δημιουργεί τέτοια κατάνυξη

όσο ένας ύμνος που ψάλλεται όπως πρέπει

και που ο ψάλτης ζει και αγαπά με πάθος αυτό που κάνει.
 

 

Μια και ασχολούμαστε με τόσες άλλες φιλοσοφικές και άλλες κοσμοθεωρίες,

μια που γυρνάμε τον κόσμο για να μυηθούμε σε ανατολίτικες θρησκείες και συστήματα,

μια που ανάβουμε αρωματικά και ακούμε ήχους και μουσικές άλλων χωρών

συχνά όχι λόγω έθνικ προτιμήσεων
αλλά λόγω εσωτερικού ψαξίματος ή εμβάθυνσης στην φιλοσοφίας τους,

τότε, νομίζω, αξίζει έστω μία φορά στην ζωή μας να χαρίσουμε στον εαυτό μας

και μια καλύτερη γνωριμία με την δική μας πίστη,

λίγο βαθύτερο ψάξιμο και των δικών μας πιστεύω

και μία μικρή έστω επαφή με τα δικά μας υπερβατικά ακούσματα.

 

Γιατί να ψάχνουμε το μυστηριώδες αλλού

όταν το έχουμε από κληρονομιάς αιώνων κοντά μας;

Έστω για μία φορά στην ζωή μας

ας κάνουμε μία προσπάθεια να το γνωρίσουμε και αυτό λίγο καλύτερα.