"Ο λόγος για τον οποίο δεν προκόβουμε είναι ότι δεν γνωρίζουμε τα μέτρα μας, ούτε έχομε υπομονή στο έργο που αρχίζουμε αλλά θέλουμε άκοπα να αποκτούμε αρετή.
Επιπλέον πηγαίνουμε από τόπο σε τόπο νομίζοντας ότι θα βρούμε κάποιον τόπο που δεν υπάρχει διάβολος" (Πατερικόν)
Πηγή: Γεροντικόν
Να εξηγήσω την τελευταία φράση.
Συχνά ξεφεύγουμε από καταστάσεις που απλά θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε.
Αλλάζουμε σπίτι γιατί έχουμε κακό γείτονα, χωρίζουμε γιατί το έτερον ήμισυ δεν μας αρέσει, αλλάζουμε σχολείο στα παιδιά μας γιατί στο παλιό κοροϊδεύουν ή χτυπάνε, αλλάζουμε δουλειά γιατί μας έκανε τον βίο αβίωτο ο διευθυντής μας και πάει λέγοντας.
Και, προς μεγάλη μας έκπληξη, εκεί που πηγαίνουμε συναντάμε τα ίδια και χειρότερα:
Άλλος κακός και συχνά κακότερος γείτονας, δυσκολότερες καταστάσεις στον δεύτερο ή τρίτο γάμο, ξανά κοροϊδία στο τρίτο σχολείο, δυσκολότερες συνθήκες στην καινούρια εργασία ή καθόλου εργασία...
Και το ίδιο θα επαναλαμβάνεται κάθε φορά που προσπαθούμε να αποφύγουμε κάτι, μέχρι να καταλάβουμε ότι κάθε φορά που αφήνουμε έναν αγώνα ατελείωτο, παρακάτω μας συναντάει άλλος δυσκολότερος με παρόμοιες καταστάσεις, ώστε να τελειώσουμε τον πρώτο αγώνα που αφήσαμε και να πληρώσουμε το τίμημα της μάχης που εγκαταλείψαμε.
Σε κάθε αλλαγή καλό είναι να το συζητάμε οικογενειακά και με τον πνευματικό μας, ώστε η αλλαγή να μην είναι, στην πραγματικότητα, εγκατάλειψη αλλά βελτίωση του πνευματικού μας αγώνα.
Τότε μόνο θα μας βγει σε καλό.
Και φυσικά, ο καθένας μπορεί να αμφισβητήσει όλα τα παραπάνω, αλλά αν κοιτάξουμε τις καταστάσεις που περνάει ο καθένας, θα διαπιστώσουμε ότι σε γενικές γραμμές αυτά ισχύουν.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου