ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Άκουσα κάποτε την παρακάτω ιστορία από το φλογερό κήρυγμα ενός ιερέα:
Κάποτε, ο Κολοκοτρώνης, εκεί που περπάταγε με τους άντρες του, πηγαίνοντας για μάχη,
συνάντησε μία μισοερειπωμένη εκκλησία.

Μπήκε μέσα, έκανε τον σταυρό του και παρακάλεσε:
"Παναγιά μου, κάνε να νικήσουμε την μάχη και εγώ με τους άντρες μου θα σου φτιάξουμε την εκκλησία"
Η μάχη (δεν θυμάμαι ποια) κερδήθηκε, αν και με μεγάλη αριθμητική υπεροχή υπέρ των Τούρκων.

Ο Κολοκοτρώνης γύρισε για να εκπληρώσει το τάμα του.
Αλλά, προς μεγάλη του έκπληξη, οι άντρες του το έριξαν στο φαγοπότι.
Με την καρδιά σπασμένη και κλαίγοντας μέσα του, ξεκίνησε μόνος του να κουβαλάει πέτρες και να φτιάχνει την εκκλησία.

Εκεί ο ιερέας αυτός μας τόνισε πόσο εμείς οι Έλληνες μπορούμε να προδώσουμε τον εαυτό μας, τα ιερά και τα όσιά μας. Ευτυχώς για μας, υπήρξαν ήρωες σαν τον Κολοκοτρώνη που σημάδεψαν το '21. Χωρίς αυτούς το 1821 δεν θα υπήρχε στην ιστορία του ελληνικού έθνους.

Σχετικό με το σθένος και την ψυχή του μεγάλου οπλαρχηγού είναι το παρακάτω:

1821. Το συγκλονιστικό θαύμα της Παναγίας.


Μα στ’ αλήθεια, γίνονται θαύματα;
Κουνιώνται πολυέλαιοι, δακρύζουν εικόνες που κάνουν ουρές οι πιστοί
για να αφήσουν τον οβολόν τους;
Για να πωλούν βιβλία θαυμάτων εκδοτικοί οίκοι σε τελεμάρκετινγκ;
Γίνονται θαύματα;

«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς… Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο… άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. – Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. -Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλικάρια… Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή του».

Ο Κολοκοτρώνης στην Παναγία στο Χρυσοβίτσι. Το συγκλονιστικότερο θαύμα της Παναγίας μετά την προσευχή του Ημίθεου, με τα δικά του λόγια. Ούτε τεχνικά εφέ, ούτε περιγραφικές περικοκλάδες.
Ο Άνθρωπος που πίστεψε βαθιά στον ανώτερο, ανιδιοτελή σκοπό, με καθάρια, ασκητική ψυχή, έχοντας κατανικήσει την μοχθηρία του “Εγώ” ακολούθησε τον δρόμο που σμιλεύθηκε σε αυτά τα Άγια Χώματα από τον Πυθαγόρα, έως τον Παϊσιο.

Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη Γης. Άμα δε σωθεί εγώ θα φταίω». Νίκος Καζαντζάκης
Γιατί αυτός είναι ο δρόμος του Αγίου, του Ήρωα, του Φιλοσόφου. Ο δρόμος ο Ελληνικός, που όταν η Παναγιά τον αφουγκράζεται,έρχεται πάντα παραστάτιδα.
Ας τον περπατήσουμε.

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ.

Πηγή: http://olympia.gr/