Θα παραθέσω τώρα την ιστορία του Ιωσήφ του Παγκάλου, του γνωστού μας Ιωσήφ που βλέπουμε και στα έργα της τηλεόρασης κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, και ο οποίος εξήγησε τα όνειρα του Φαραώ.
Ευτυχώς που η τηλεόραση δείχνει ακόμα τέτοιες ταινίες.
Την ιστορία του Ιωσήφ την θεωρώ το κατ' εξοχήν πρότυπο για τα νέα παιδιά, αυτά που επιθυμούν την φυσική ομορφιά και την σωματική ανδρεία, που δεν έχουν σκεφθεί όμως να τα συνδυάσουν αυτά με την ψυχική ομορφιά και την πίστη.
Αποκαλείται Πάγκαλος = παν + κάλος, δηλαδή κάθε κάλος=ομορφιά ήταν μαζεμένη επάνω του, φυσική αλλά και ψυχική. Ήταν από κάθε άποψη αυτό που σαν γενική έκφραση θα λέγαμε "τέλειος" όχι φυσικά με την ουράνια τελειότητα αλλά με βάση τα ανθρώπινα δεδομένα.
Εάν προσέξουμε την ιστορία του Ιωσήφ του Παγκάλου θα δούμε ότι έφερε χαρακτηριστικά που θα θέλαμε και εμείς να τα δούμε στα παιδιά μας:
Αδιαμφισβήτητη ομορφιά αλλά και ταπεινοφροσύνη, ανδρεία αλλά και πίστη, αγαθότητα, αγάπη και συγχωρητικότητα και πλήθος άλλων ψυχικών αγαθών, που τον έκαναν να ξεχωρίζει όπου βρισκόταν.
Ο πατέρας του τον αγάπησε φοβερά γιατί ήταν το πρώτο παιδί από την γυναίκα που αγαπούσε, ίσως γι' αυτό και το παιδί αυτό, που βγήκε από τέτοια αγάπη, είχε πάνω του όλα τα χαρίσματα.
Πάνω απ' όλα όμως είχε ανυποχώρητη αγάπη και πίστη στον Θεό.
Προχώραγε "με τον Σταυρό στο χέρι" όπως λέμε σήμερα, δεχόμενος αγόγγυστα ό,τι του έφερνε η κάθε ημέρα, τα καλά της και τα απρόοπτά της.
Δεν άλλαζε την πίστη του με τίποτα και δεν ντρεπόταν γι' αυτό, ούτε στην ξένη χώρα που τελικά βρέθηκε.
Δεν απορροφήθηκε από την αίγλη της Αιγύπτου, ούτε των αξιωμάτων που παρέλαβε, δεν αλλαξοπίστησε αλλά δικαιώθηκε από τον ίδιο τον Θεό για την σταθερότητά του αυτή, η οποία δοκιμάστηκε σκληρά.
Ο πατέρας του τον ξεχώρισε από όλα τα παιδιά του, και αυτό ξεσήκωσε την ζήλεια τους.
Δεν έπρεπε να το είχε δείξει και να κάνει τέτοια διάκριση, άκουσα κάποτε σε μία ομιλία για τον Ιωσήφ, και σαν αποτέλεσμα αυτής της διάκρισης πλήρωσε το τίμημα να χωριστεί από τον υπερβολικά αγαπημένο του γιο.
Όμως, αυτό ήταν τελικά και το σχέδιο του Θεού για να δοξαστεί ο Ιωσήφ και μαζί με αυτόν κάθε παιδί που θα του μοιάσει στον χαρακτήρα.
Μεγάλη Δευτέρα - Ιωσήφ του Παγκάλου
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε την ανάμνησή του.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έρριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξαναπούλησαν στον αρχιμάργειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστευσε και φυλάκισε τον Ιωσήφ.
Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή τη διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προεικόνηση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Επίσης, σήμερα μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράσθηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως. Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών. Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου