ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Μέσα στα σχέδια του Θεού δεν είναι η μοναξιά...

ούτε η ζωή χωρίς φίλους...

Ελάτε μαζί μας στον κόσμο του ΜΑΖΙ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ για να βαδίσουμε μαζί, να χαρούμε μαζί και να αντιμετωπίσουμε μαζί όλα τα δύσκολα. Με έναν άλλο τρόπο σκέψης, σε μια άλλη διάσταση για να ζήσουμε το θαύμα.

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΕΥΖΩΝΕΣ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ

Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε σήμερα...




Είναι και αυτό που έχουμε και δεν το ξέρουμε:

 
Παλλικάρια με καρδιά, ανδρεία

και ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ

Ο ρόλος των Ευζώνων δεν είναι διακοσμητικός.
Σε αυτή την θέση καλούνται να δείξουν την ανδρεία τους και την αίσθηση καθήκοντος που πρέπει να έχουν.
Παρ' όλα αυτά (όπως συμβαίνει πάντα στην ζωή μας) αυτό δεν είναι δεδομένο.
Γίνεται δεδομένο από την ψυχή και το θάρρος του καθενός.

 
Τον Ιανουάριο του 2010, λόγω επικείμενης τρομοκρατικής επίθεσης στη Βουλή, οι Εύζωνες διατάχθηκαν να αφήσουν την θέση τους. Εκείνοι αρνήθηκαν και παρέμειναν εκεί, παρά την ειδοποίηση ότι είχε τοποθετηθεί βόμβα πολύ κοντά στο φυλάκιό τους.
Διαβάστε τις λεπτομέρειες από άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ




"Συγχαρητήρια από τον Πρόεδρο
Τους Εύζωνες που δεν εγκατέλειψαν τη θέση τους δέχθηκε ο Κ.Παπούλιας

Αθήνα
Τα μέλη της προεδρικής φρουράς, που την ώρα της τρομοκρατικής επίθεσης στη Βουλή, παρέμειναν στις σκοπίες τους μπροστά από το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, δέχθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συνεγχάρη θερμά τους τρεις Ευζώνους για την πιστή εκτέλεση του καθήκοντός τους.
«Στα δύσκολα φαίνεται η ψυχή του Έλληνα. Είστε παλικάρια και θα είστε καλοί πολίτες» είπε ο Κάρολος Παπούλιας στα τρία μέλη της προεδρικής φρουράς.
Τους τρεις Ευζώνους είχε ειδοποιήσει η αστυνομία για την επικείμενη τρομοκρατική επίθεση, αφού ενημερώθηκε για το προειδοποιητικό τηλεφώνημα στην Ελευθεροτυπία, λίγα λεπτά πριν από την έκρηξη της βόμβας στον προαύλιο χώρο της Βουλής.
Τα τρία μέλη της προεδρικής φρούρας επέλεξαν να παραμείνουν στις θέσεις τους, μπροστά στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
Ο λοχίας των δύο Ευζώνων στάθηκε ανάμεσά τους, καθώς το φυλάκιό του βρισκόταν σε απόσταση μόλις πέντε μέτρων από τη θέση που είχαν δώσει ως σημείο τοποθέτησης της βόμβας οι τρομοκράτες.
Από την έκρηξη σημειώθηκαν μικρές υλικές ζημίες στο φυλάκιο του λοχία των Ευζώνων."
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=308772

Ανάλογο δείγμα ανδρείας μέχρι αυτοθυσίας έδειξε κάποτε ο Εύζωνας φύλακας της ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη, Κωνσταντίνος Κουκίδης. Το βρήκα στο BLOGAROYME http://www.blogger.com/

"27 Απριλίου 1941

Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από τήν εληά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρύζουν στό ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, τήν γαλανόλευκη σημαία πού θ' αντικατασταθή από τόν αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωϊ έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
"ΟΧΙ"! Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από τό κενό: 60 μέτρα πιό κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στόν βράχο, σκεπασμένος μέ τό σάβανο πού διάλεξε.

Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής τών εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι καί ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν τόν ραδιοφωνικό σταθμόν Αθηνών γιά νά στείλουν μήνυμα στόν Χίτλερ:

«Μάϊν Φύρερ, στίς 27 Απριλίου, στίς 8 καί 10, εισήλθαμε εις τάς Αθήνας, επί κεφαλής τών πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, καί στίς 8 καί 45, υψώσαμε τήν σημαία τού Ράϊχ πάνω στήν Ακρόπολη καί στό Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».
Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλληκάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.

Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;). Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας. Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας, κάθε φορά που αντικρύζετε τη σημαία μας. Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας"

http://blogaroume.blogspot.com/2010/04/27-1941.html

Τέτοιοι Έλληνες πρέπει να γίνουμε και εμείς. Αλλιώς η Ελλάδα δεν θα πάψει να λεηλατείται ανελέητα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου